Το βάθος της ημικυκλικής σκηνής αποτελείται από μεγάλες αφίσες, η μια κοντά στην άλλη. Η κεντρική δείχνει μια αγέλη προβάτων. Δεξιά κι αριστερά, αγελάδες στη γραμμή που τρώνε σκυμμένες στο παχνί, μια τεράστια αίθουσα με εργαζόμενους μπροστά στους υπολογιστές τους, μποτιλιάρισμα σε αυτοκινητόδρομο, ελληνική σημαία, τηλεόραση με σκηνή από πρωινάδικο, δελτίο Κίνο, ,ένα κομπιούτερ, μια τυφλή Θέμιδα με μαντήλι στα μάτια, μια μπάλα ποδοσφαίρου.
Πάνω σε κάθε αφίσα, όρθιοι, με τα πόδια και τα χέρια ανοιχτά, αλυσοδεμένοι εργάτες και εργάτριες.
Στο δεξιό μέρος της σκηνής, τραπέζι με κομπιούτερ επάνω. Μπροστά του, μια αναπαυτική καρέκλα. Εμφανίζονται στη σκηνή αστυνομικοί της Αντιτρομοκρατικής που στη πλάτη τους είναι γραμμένο σε άλλους ΚΡΑΤΟΣ Α. Ε. και σε άλλους ΒΙΑ Α.Ε. Από πίσω τους, με χειροπέδες στα χέρια και στα πόδια, ένας εργαζόμενος. Πίσω από αυτόν, ακολουθεί ένας άνδρας με εργατική φόρμα και τσάντα εργαλείων στο χέρι.
Οι αστυνομικοί φοράνε κουκούλες, σαν κι αυτές που φορούν οι άνδρες των Αντιτρομοκρατικών Υπηρεσιών, των Ειδικών Δυνάμεων, όλοι οι άλλοι ηθοποιοί μάσκες εργασίας, όπως οι μπογιατζήδες, οι μαρμαράδες, οι αγρότες, οι γιατροί, οι ηλεκτροσυγκολλητές, οι φαναρτζήδες, ανάλογα με την περίπτωση.
ΚΡΑΤΟΣ Α.Ε.
Φτάσαμε, επιτέλους! Αν το μποτιλιάρισμα είναι φυλακή,
σίγουρα το αυτοκίνητο είναι στενό κελί.
Δούλες είστε, και δούλοι, μα τις αλυσίδες τις χοντρές
να δείτε δεν μπορείτε.
Έξυπνο, μα δεν αρκεί.
Τώρα μπορώ. Τα πάντα βλέπω και δεν αστοχώ.
Τώρα μπορώ να κάνω
αυτό που ήθελα από καιρό.
Στο παρελθόν θα επιστρέψω
και με μένα και σεις μαζί.
Η δύναμη η τωρινή
την αδυναμία τη παλιά θα σβήσει.
Σχολιάστε ελεύθερα!