φίλες και φίλοι, καλή σας μέρα.
Όπως το πεζοδρόμιο είναι τόπος εξορίας των πεζών, όπως το σχολείο είναι τόπος εξορίας και εγκλεισμού των παιδιών και των εφήβων, όπως το εργοστάσιο και το γραφείο είναι τόπος εξορίας των Παραγωγών του κοινωνικού πλούτου, όπως η φυλακή είναι τόπος εξορίας των αρνητών αυτών των παραπάνω εξοριών, έτσι και το γήπεδο είναι τόπος εξορίας των παικτών που κάποτε έπαιζαν μπάλα οι ίδιοι αντί να βλέπουν άλλους να παίζουν. Το στάδιο είναι μαντρί, είναι ένας χώρος κομμουνισμού της στάνης, ένας χώρος εξάλειψης της μοναδικότητας.