σύντομη εισαγωγή στην Εξοντωτική

φίλες και φίλοι, καλή σας μέρα.

Η Εξοντωτική είναι μια από τις Κακές Τέχνες και Επιστήμες του Κυρίου, είναι η Τέχνη της Εξόντωσης του υποτελούς Παραγωγού και της Φύσης. Η Τέχνη αυτή προέκυψε από την επιθυμία του Κυρίου όχι να εξοντώσει ολοσχερώς τους υποτελείς αλλά επιλεκτικά. Γιατί όμως δεν επιθυμεί να τους εξοντώσει όλους; Γιατί μόνο ένα μέρος από αυτούς; Ποιοι είναι αυτοί που επιλέγονται να εξοντωθούν, για ποιο λόγο; Ποιοι τρόποι εξόντωσης επιλέγονται; Σε αυτά τα ερωτήματα θα απαντήσουμε, με απλότητα και σαφήνεια, και επιφυλασσόμαστε να επανέλθουμε διεξοδικά σε όλα αυτά, και σε πολλά άλλα, ζητήματα που θίξαμε.

Θα ήθελα να αρχίσω με την υπενθύμιση ότι η επιθυμία του Κυρίου να εξοντώσει όλους τους υποτελείς μαρτυρείται σε πολλά κείμενα του Κυρίου. Επειδή όμως παραμένει  επιθυμία, διότι είναι αδύνατον να πραγματοποιηθεί, θα ήταν καλύτερα να την αποκαλέσουμε φαντασίωση. Διαβάζουμε στη Γένεση ότι ο Θεός, αυτό που θα ήθελε να ήταν ο τσομπάν-Εβραίος (αθάνατος, δηλαδή αήττητος έναντι των αντιπάλων του και της φύσης), είπε: απαλείψω τον άνθρωπον, ον εποίησα, από προσώπου της γης, από ανθρώπου έως κτήνους και από ερπετών έως πετεινών του ουρανού (ΣΤ’ 7). Άφησε όμως μερικούς να ζήσουν και θα δούμε για ποιο λόγο. Ο Ιησούς του Ναυή όμως δεν άφηνε κανέναν ζωντανό στις πόλεις που κατακτούσε. Στο Η’ κεφάλαιο του ‘Ιησού του Ναυή’ διαβάζουμε: Και είπεν Κύριος προς Ιησού: πήγαινε στην Γαι και κάνε ό,τι έκανες στην Ιεριχώ: να τους σφάξεις όλους. Και πήγε και τους έσφαξε όλους: . . . οι πεσόντες εν τη ημέρα εκείνη από ανδρός και έως γυναικός δώδεκα χιλιάδας, πάντας τους κατοικούντας Γαι. . .ον τρόπον συνέταξε Κύριος τω Ιησοί. Στο Α’ βιβλιο των ‘Μεταμορφώσεών’ του ο Οβίδιος βάζει στο στόμα του Δία τα εξής λόγια: εγώ ποτέ δεν ήμουν πιο ανήσυχος εκείνη τη περίοδο όσον αφορά την κυριαρχία του κόσμου (αναφέρεται σε μια εξέγερση, Non ego pro mundi regno magis anxius illa/ tempestate fui, στ.182-3) . . . τώρα εγώ πρέπει να καταστρέψω το θνητό γένος (nunc mihi. . . / perdendum est mortale genus, 187-88). Οι υπόλοιποι όμως θεοί διαφωνούν με αυτήν την απόφαση του Δία: η καταστροφή όμως του ανθρώπινου γένους, συνεχίζει ο Οβίδιος, δημιουργεί λύπη σε όλους και αναρωτιούνται ποια θα είναι η μορφή της γης στερημένης από θνητούς – ποιος θα φέρνει θυμιάματα στους βωμούς; (246-9).

Γιατί ο Θεός θέλησε να εξοντώσει τους ανθρώπους; (ον ποίησα, που εγώ τον έφτιαξα, καταγράφει την επιθυμία του Κυρίου να είχε αυτός δημιουργήσει τον άνθρωπο – κάτι που θέλει να το κάνει τώρα με την τεχνοεπιστήμη – καταγράφει την επιθυμία να ήταν, να είναι, πιο ισχυρός από τη φύση). Μας το λέει ο ίδιος ο Θεός, ο τσομπάνης Κύριος δηλαδή: γιατί είναι ανυπότακτοι (καιρός παντός ανθρώπου ήκει εναντίον μου, ΣΤ΄13). Όποιος και ό,τι δεν υποτάσσεται στον Κύριο, στην Κυριαρχία, πρέπει να εξοντώνεται. Τον Νώε όμως δεν τον άφησε τόσο γιατί ήταν υπάκουος αλλά γιατί χωρίς τον Νώε, χωρίς ανθρώπους, χωρίς υποτελείς ο Θεός θα έπαυε να ήταν Κύριος. Όταν οι θεοί αντιδρούν στην απόφαση του Δία, αναρωτιούνται: ποιος θα φέρνει να θυμιάματα στους βωμούς, ο έστι μεθερμηνευόμενον, εάν δεν υπάρχουν υποτελείς Παραγωγοί εμείς θα φάμε τ’ αρχίδια μας! Θα πεθάνουμε από τη πείνα και θα σας φάει η βρόμα!

Ο Κύριος δεν μπορεί να εξοντώσει όλους τους υποτελείς για οντολογικούς και κοινωνικούς λόγους. Εάν τους εξοντώσει όλους, η Κυριαρχία εξαφανίζεται – είναι σχέση και η σχέση απαιτεί δυο φορείς. Ο Κύριος δεν μπορεί να υπάρξει χωρίς υποτελείς. Εάν οι υποτελείς αποσυρθούν από τη σχέση, η Κυριαρχία καταρρέει. Ο Κύριος τους χρειάζεται τους υποτελείς, δεν μπορεί να υπάρξει χωρίς αυτούς. Τους χρειάζεται για να παράγουν τον πλούτο που αρπάζει και που του επιτρέπει να ζει μέσα στη χλίδα και στη πολυτέλεια. Τους χρειάζεται για ένα ακόμα λόγο: για να εξασφαλίζει την ηδονή που του χαρίζει η κάμψη της βούλησης του υποτελούς Παραγωγού. Ποτέ ο Κύριος δεν θα αντικαταστήσει τους ζωντανούς υποτελείς του με κατασκευάσματα της γενετικής ή ρομποτικής. Ποτέ! Με τέτοιους υποτελείς, δεν νιώθει Κύριος, δεν καυλώνει, δεν του σηκώνεται. Την ηδονή αυτή καταγράφει η πορνογραφία, την οποία θα μπορούσαμε να συμπυκνώσουμε στο εξής ανδρικό/πατριαρχικό/πορνογραφικό πρόσταγμα: submit your bitches, υπόταξε τις πόρνες σου, τις σκύλες σου.

Εάν όμως δεν μπορεί και δεν θέλει να εξοντώσει όλους τους υποτελείς του, ποιους υποτελείς επιθυμεί να εξοντώσει; Το ποιοι υποτελείς θα εξοντωθούν προσδιορίζεται από τον τρόπο παραγωγής που κυριαρχεί σε έναν δοσμένο κοινωνικό σχηματισμό. Δεν είναι του παρόντος να καταπιαστούμε με την εξόντωση στον ποιμενικό, δουλοκτητικό, φεουδαρχικό τρόπο παραγωγής. Θα εστιάσουμε την προσοχή μας στον σημερινό καπιταλιστικό και τους κοινωνικούς σχηματισμούς που κυριαρχεί. Υπάρχουν όμως δυο κοινά χαρακτηριστικά σε όλους τους τρόπους παραγωγής: εξοντώνονται οι ανυπότακτοι και οι περιττοί, το άχρηστο πλήθος, το πλήθος που δεν χρειάζεται στην παραγωγή – και σήμερα, στον καπιταλισμό, στην κατανάλωση. Ο καπιταλισμός και ανυπότακτους αντιμετωπίζει και περιττούς και όσο περνάνε τα χρόνια ο αριθμός όλων αυτών μεγαλώνει διαρκώς. Σήμερα, υπάρχουν δισεκατομμύρια άνθρωποι που ο Κύριος δεν τους χρειάζεται για την παραγωγή του κοινωνικού πλούτου – άρα δεν τους χρειάζεται και για την κατανάλωση. Από το 1970, όταν άρχισε να γενικεύεται η διάδοση  του αυτοματισμού (πληροφορική, ρομποτική) στην παραγωγή, μέχρι σήμερα ο αριθμός αυτός αυξάνεται συνεχώς και θα αυξηθεί ακόμα περισσότερο. Είναι δυνατόν να δημιουργηθούν νέες θέσεις εργασίας για αυτά τα δισεκατομμύρια φτωχών και ανέργων. Εάν γίνει, η φύση θα καταρρεύσει ολοσχερώς! Τι θα κάνει ο Κύριος; Έχει πάρει τις αποφάσεις του; Ναι, τις έχει πάρει. Πριν όμως τις εξετάσουμε, ας δούμε ένα άλλο ζήτημα: ποιοι τρόποι εξόντωσης έχουν επιλεχθεί ιστορικά από τον Κύριο;

Δυο είναι οι τρόποι εξόντωσης: ο άμεσος, ο φανερός, η χρήση δηλαδή όπλων και ο έμμεσος, κρυμμένος, η καταστροφή των προϋποθέσεων της ζωής. Μέχρι στιγμής, ο Κύριος καπιταλιστής έχει προκρίνει την πρώτη μέθοδο. Από την Ιλιάδα ήδη ο Κύριος επιθυμούσε να έχει όπλα μεγάλης καταστροφικότητας και φονικότητας. Και στα μέσα του προηγούμενου αιώνα κατάφερε να φτιάξει ένα βλήμα που να μπορεί να εξολοθρεύει όλους τους κατοίκους μιας πόλης (Χιροσίμα,Ναγκασάκι: αυτό είναι το αποκορύφωμα του εργαλειακού ορθού λόγου!). Η δεύτερη μέθοδος συνίσταται στην αρπαγή και καταστροφή της γης, του εδάφους, του νερού, του αέρα, των εργαλείων, των γνώσεων, στον αποκλεισμό από την εργασία και τον παραγόμενο κοινωνικό πλούτο.

Μέχρι την κατασκευή των πυρηνικών όπλων και τον Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο, που ήταν πόλεμος εξόντωσης ανέργων ανδρών (κυρίως, και το ξεχνάμε) και άλλων περιττών και επικίνδυνων, ο Κύριος προτιμούσε την ένοπλη εξόντωση. Διαθέτουμε σαφέστατες ενδείξεις ότι ο Κύριος έχει εγκατελείψει αυτόν τον τρόπο εξόντωσης και έχει προκρίνει τον δεύτερο, τον κρυμμένο, τον έμμεσο. Για ποιο λόγο άλλαξε στρατηγική; Δεν είναι δύσκολο να το κατανοήσουμε. Πίσω από κάθε αλλαγή στρατηγικής του Κυρίου λανθάνει ένας φόβος, μια ανησυχία, ένας εφιάλτης. Μιας και πολλοί Κύριοι διαθέτουν σήμερα πυρηνικά όπλα, το ενδεχόμενο της κλιμάκωσης του πολέμου πιθανότατα θα οδηγήσει στη χρησιμοποίηση αυτών των όπλων με συνέπειες που δεν θα ήταν καθόλου ευχάριστες για τον Κύριο: εάν δεν εξαφανιστεί η ζωή,  θα καταλυθεί η (καπιταλιστική) κοινωνική ζωή. Σε δύσκολες στιγμές οι άνθρωποι παραμερίζουν τον ανταγωνισμό και προκρίνουν τη συμβίωση και τη συνεργασία – τι εφιάλτης για τον Κύριο! Πολύ συχνά ο Κύριος αντιμετωπίζει τον πειρασμό να τα καταστρέψει όλα και να τα φτιάξει από την αρχή, εφόσον βέβαια έχει εξοντωθεί το πλεονάζον μέρος του πληθυσμού, εξασφαλίζοντας την καθολική πολύωρη απασχόληση, αλλά δεν υποκύπτει. Φοβάται τις αρνητικές γι αυτόν συνέπειες. Έχει αποφασίσει λοιπόν να εξοντώσει το πλεονάζον και επικίνδυνο πληθυσμό με έμμεσο τρόπο. Ο τρόπος αυτός έχει δυο σκέλη. Πρώτο σκέλος, η αρπαγή και η καταστροφή των συνθηκών παραγωγής και αναπαραγωγής της ζωής: της γης, του εδάφους, του νερού, των φαρμάκων, της στέγης, των εργαλείων, της εργασίας, του παραγόμενου κοινωνικού πλούτου. Ο Κύριος εδώ και δεκαετίες έχει βάλει στο στόχαστρο ακριβώς αυτές της προϋποθέσεις της ζωής. Αγοράζει γη! Αυτό το σημείο, φίλες και φίλοι, πρέπει να το προσέξουμε πάρα πολύ. Ο Κύριος θέλει να κάνει δική του όλη τη καλλιεργήσιμη γης του πλανήτη. Τι έχει αποφασίσει; Αφήνει ακαλλιέργητη τη γη, τα τρόφιμα όχι μόνο δεν αρκούν και ο κόσμος πεθαίνει από πείνα αλλά και ακριβαίνουν. Με ένα σπάρο δυο τριγόνια: και εξόντωση και κέρδη! Το χρήμα ως μέσον αρπαγής και εξόντωσης σε όλο του του μεγαλείο! Αυτή είναι με λίγα λόγια η διατροφική κρίση που μας περιμένει στο άμεσο προσεχές μέλλον. Δεύτερο σκέλος, η χρησιμοποίηση της κατεστραμμένης φύσης εναντίον των περιττών και των επικίνδυνων: οι ξηρασίες, η κλιματική αλλαγή, οι ιοί,  οι πλημμύρες, οι καύσωνες, οι σεισμοί, οι τυφώνες, όλα αυτά είναι όπλα εξόντωσης στα χέρια του Κυρίου. Μπορεί να μην κατάφερε να  υποτάξει τη φύση (να εξοντώσει τον Θάνατο, να γίνει αθάνατος), μπορεί όμως και την χρησιμοποιεί ως μέσον κατατροφής και εξόντωσης. Όπως κάποτε έτριβε τα χέρια του και έλεγε, δεν το κάνω εγώ, οι φασίστες το κάνουν, έτσι και σήμερα λέει: δεν φταίω εγώ, οι θεομηνίες φταίνε, η φύση είναι υπεύθυνη. Ο σημερινός φασισμός είναι η κατεστραμμένη από τον Κύριο φύση!

Κουράστηκα,  θα σταματήσω. Με μια υπενθύμιση. Σήμερα ο παραγόμενος πλούτος είναι τεράστιος, φτάνει και περισσεύει να ζήσουμε όλοι καλύπτοντας τις βασικές μας ανάγκες. Αυτό το γνωρίζει, ή θα το γνωρίσει, όλος ο παγκόσμιος πληθυσμός. Αντ’ αυτού, όλα τα κοινωνικά προβλήματα θα επιδεινωθούν (η φτώχεια, η ανεργία, η πείνα, οι ασθένειες) όχι απλά επειδή η κρίση του καπιταλισμού είναι δομική αλλά επειδή οι Κύριοι έχουν αποφασίσει  να επιτεθούν (και όχι ο καπιταλισμός ή το κεφάλαιο) κατά του υποτελούς Παραγωγού με σκοπό και να τον εξοντώσουν. Ανησυχούν, φοβούνται μήπως τα πλήθη των φτωχών και των ανέργων στραφούν εναντίον τους. Ο Κύριος όμως είναι παρανοϊκός: θα τους καθαρίσω πριν με καθαρίσουν! Ακόμα κι αν οι υποτελείς Παραγωγοί δεν το θέλουν. Το ότι δεν το μπορούν είναι απολύτως βέβαιο!