φίλες και φίλοι,
στο σημερινό μας σημείωμα θα καταπιαστούμε με την έννοια της κομμουνιστικότητας. Η κομμουνιστικότητα αναφέρεται σε μια κομμουνιστική πρακτική ή αντίληψη, αξία, συμπεριφορά ή γνώση, σε έναν κομμουνιστικό θεσμό που υπάρχει σε μια δοσμένη κοινωνία – και δεν υπήρξε, δεν υπάρχει, δεν θα υπάρξει κοινωνία χωρίς κομμουνιστικότητες. Εάν ρίξουμε μια ματιά τριγύρω μας θα διαπιστώσουμε ότι οι κομμουνιστικότητες είναι πολλές: μια δανειστική, δημόσια βιβλιοθήκη, ένα πάρκο, μια πλατεία, ένα ασανσέρ, οι δημόσιες τουαλέτες, ο δρόμος, το δάσος, το δημόσιο τηλέφωνο, το αποχετευτικό, οδικό, σιδηροδρομικό, κλπ, δίκτυο, το σχολείο, η παρέα, το πάρτι, η γιορτή, η γειτονιά, το καφενείο, το παζάρι, όλα αυτά και άλλα πολλά είναι κομμουνιστικότητες. Κομμουνιστικότητα είναι κάθε μορφή συμβίωσης, συνεργασίας, αλληλεγγύης, δημιουργικής σύγκρουσης, κοινοχρησίας και κοινοκτησίας που υπάρχει σε κάθε κοινωνία.
Έχοντας κατά νου την έννοια της κομμουνιστικότητας μπορούμε να πούμε ότι υπάρχει ένας μικροκομμουνισμός της καθημερινής ζωής και υπάρχει από τότε που εμφανίστηκε ο άνθρωπος. Αυτόν τον κομμουνισμό της καθημερινής ζωής τον αποκαλώ μοριακό ή διάχυτο ή εμμενή κομμουνισμό ή μικροκομμουνισμό. Αυτός ο υπαρκτός μικροκομμουνισμός, που συρρικνώνεται και καταστρέφεται οργανωμένα και συνειδητά από τον Κύριο, τον άρπαγα και καταστροφέα του συλλογικά παραγόμενου κοινωνικοιύ πλούτου μιας και είναι η έμπρακτη άρνηση της ίδιας της Κυριαρχίας, θα μας βοηθήσει να διαλύσουμε τη σύγχυση που υπάρχει σχετικά με τον κομμουνισμό. Τι εννοούμε με αυτόν τον όρο;
Οι απαντήσεις που έχουν δοθεί είναι πολλές. Ο κομμουνισμός είναι ουτοπία, είναι ιδανικό, είναι αναγκαιότητα, είναι φιλοσοφική Ιδέα, είναι διδασκαλία. Άλλοι λένε ότι δεν πρόκειται να υπάρξει, άλλοι λένε ότι οπωσδήποτε θα υπάρξει, άλλοι λένε ότι μπορεί να υπάρξει. Μέχρι τώρα όμως δεν σκεφτήκαμε ότι ο κομμουνισμός υπάρχει, τον ζούμε καθημερινά, ότι είναι η ίδια η κοινωνία, ότι δεν υπήρξε, δεν υπάρχει, δεν θα υπάρξει κοινωνία που να μην είναι θεμελιωδώς κομμουνιστική.
Η συρρίκνωση του μικροκομμουνισμού έχει κάποια όρια: δεν μπορεί να έχει ο καθένας και η καθεμιά το δικό του δρόμο ούτε το δικό του αποχετευτικό δίκτυο, έτσι δεν είναι; Η επιδίωξη του Κυρίου είναι να συρρικνώνει όσο μπορεί τον εμμενή κομμουνισμό κι όταν αγγίζει τα όρια αυτής της συρρίκνωσης να τον μετατρέπει σε κομμουνισμό της στάνης. Η συρρίκνωση του εμμενούς κομμουνισμού έχει πολύ αρνητικά αποτελέσματα: όλα τα παγκόσμια κοινωνικά προβλήματα είναι απόρροια της συρρίκνωσης του μοριακού κομμουνισμού. Εάν δεν διευρυνθεί ο κομμουνισμός του παρόντος, δεν πρόκειται να αντιμετωπισθεί και να επιλυθεί απολύτως κανένα πρόβλημα. Ή: εάν τα παγκόσμια κοινωνικά προβλήματα επιλυθούν, η Κυριαρχία θα καταρρεύσει, ο κομμουνισμός θα διευρυνθεί. Τι σημαίνει αυτό; Σημαίνει ότι τα εργαλεία, οι πρώτες ύλες, οι χώροι, η ενέργεια, τα προϊόντα που παράγουμε είναι κοινόχρηστα και κοινόκτητα. Αυτός είναι ο μεγακομμουνισμός.
Η έννοια της κομμουνιστικότητας και του εμμενούς κομμουνισμού θα επιφέρει την αναδιαμόρφωση και την υπέρβαση της ιστορικής Αριστεράς. Η Αριστερά αυτή απωθούσε στο απώτατο μέλλον τον κομμουνισμό επειδή δεν μπορούσε ή δεν ήθελε να δει τον κομμουνισμό του παρόντος. Ο κομμουνισμός ήταν ένας σκοπός, ένας στόχος που θα πραγματοποιούνταν στο μέλλον, δεν ήταν μια κατάσταση που ζούσαν ήδη οι υποτελείς Παραγωγοί του κοινωνικού πλούτου. Η Αριστερά του μέλλοντος θα εκλάβει τον κομμουνισμό ως σημείο εκκίνησης, ως κάτι που επιβεβαιώνεται και ασκείται, όχι ως κάτι που διεκδικείται και χαρίζεται. Ο κομμουνισμός δεν μπορεί να είναι αίτημα ή διεκδίκηση – από ποιον να τον ζητήσεις;
Τα χρόνια που έρχονται θα στρέφουμε το βλέμμα μας όλο και πιο σταθερά στον κομμουνισμό του παρόντος χωρίς να χάνουμε την προοπτική του μέλλοντος, τον μεγακομμουνισμό. Θα φέρουμε στο προσκήνιο και θα μελετήσουμε τον κομμουνισμό του περελθόντος, του παρόντος και του μέλλοντος. Οφείλουμε όμως να ξεκινήσουμε από αυτόν του παρόντος. Από τις διάσπαρτες και αναρίθμητες κομμουνιστικότητες.
Σχολιάστε ελεύθερα!