in Θεολογία του ποδοσφαίρου, Γαμησιολογία

η εκσπερμάτιση ως πυροβολισμός

Στο σημερινό μας σημείωμα, φίλες και φίλοι, θα επιχειρήσουμε να απαντήσουμε από τη μια στα ερωτήματα γιατί το πέος εκλαμβάνεται ως πυροβόλο όπλο και η εκσπερμάτιση ως πυροβολισμός και από την άλλη να διερευνήσουμε τη σχέση της ποδοσφαιρικής διείσδυσης με τις δυο αυτές αντιλήψεις των ανδρών στη δυτική πατριαρχική κοινωνία. Η εργασία αυτή γίνεται για να διατυπώσουμε μια απάντηση στο ζήτημα κατά πόσο το ανδρικό ποδόσφαιρο διαιωνίζει, αναπαράγει και ενισχύει τη δυτική πατριαρχία.

Πριν λίγους μήνες, κυκλοφόρησε από τις εκδόσεις Νοβολι, με πρωτοβουλία των Θρησκευόμενων Κόκκινων Επιστημόνων (Θ.Κ.Ε) μια συλλογή δοκιμίων που φέρει τον τίτλο ‘Οπαδική Βία και άλλες πτυχές της βίας στον αθλητισμό’. Οι Θ.Κ.Ε. είναι, κατά τα λεγόμενά τους, ‘μια ανεξάρτητη, μικρή, αλλά δραστήρια ομάδα επιστημόνων και καλλιτεχνών, οπαδών του Ολυμπιακού,  η οποία δημιουργήθηκε εδώ και τέσσερα χρόνια, με σκοπό, πέρα από την ενίσχυση της ομάδας μας, να συμβάλλει στη διατήρηση του λαϊκού χαρακτήρα της και στην ανάδειξη της πολιτιστικής πτυχής του αθλητισμού’. Ένα από τα κείμενα της συλλογής έχει συνταχτεί από τον Γιώργο Κεντρωτή, καθηγητή της Θεωρίας της Μετάφρασης του Ιονίου Πανεπιστημίου, μεταφραστή και ποιητή, αν δεν κάνω λάθος. Ο Γ.Κεντρωτής ‘αγαπάει το ποδόσφαιρο’, το ανδρικό υποθέτω, ‘είναι οπαδός του Ολυμπιακού κι έχει ζήσει χρόνια και χρόνια μέσα στους αγωνιστικούς χώρους’. Πιθανόν εννοεί ότι εδώ και πάρα πολλά χρόνια πάει στο γήπεδο και βλέπει μπάλα από τις κερκίδες. Είναι μάλιστα και φανατικός οπαδός αφού ‘ο φανατισμός είναι η υγεία του οπαδισμού’, όπως γράφει χαρακτηριστικά. Αν και φανατικός όμως δεν είναι χυδαίος – διότι είναι άνθρωπος με παιδεία. Ποιοι είναι όμως οι χυδαίοι; Είναι αυτοί που ‘λένε ό,τι (κυριολεκτικώς)  τους κατεβεί: πως έτσι γαμάει ο Πειραιάς (. . . η Λεωφόρος, η Τουρκία, η Βουλγαρία), πως είναι πουτάνες όλες οι μάνες των διαιτητών και των αντίπαλων παικτών, πως θα γαμήσει ο ημέτερος αθλητής τουλάχιστον όλο το σόι των αθλητών του αντιπάλου συλλήβδην μέχρι δεκάτης τετάρτης γενιάς κατά την ανιούσα και την κατιούσα γραμμή, κ.τ.ό.’. Προτείνει μάλιστα κι ένα τρόπο να εξαλειφθεί η χυδαιότητα και η βία από τα γήπεδα: η παιδεία. ‘Αν ο κόσμος παιδευθεί’ δεν θα βρίζει, δεν θα τα σπάει, θα κάθεται ήσυχος  στη θέση του και θα παρακολουθεί πολιτισμένα τον αγώνα, όπως ο Κύριος Καθηγητής. ‘Ο απαίδευτος οπαδός’, μας λέει, ‘είναι βάρος για τον Ολυμπιακό μας. Ο πεπαιδευμένος οπαδός – για να μιλήσουμε στο πνεύμα της αθλητικής διαλέκτου- είναι η καλύτερη διαχρονική μετεγγραφή μας.’

Ο Κύριος καθηγητής δεν έχει αναρωτηθεί γιατί όταν ο Ολυμπιακός βάζει γκολ, οι οπαδοί του φωνάζουν έτσι γαμάει ο Πειραιάς. Γιατί όταν βάζει γκολ η ΑΕΚ, οι οπαδοί της φωνάζουν έτσι γαμάει η  Τουρκία κι όταν βάζει ο ΠΑΟΚ, οι οπαδοί του φωνάζουν έτσι γαμάει η Βουλγαρία;  Λένε ότι τους κατέβει κυριολεκτικά ή μήπως το σύνθημα αυτό και εκατοντάδες άλλα παρόμοια αποτελεί ομολογία του πως βλέπουν το ποδόσφαιρο οι οπαδοί; Για να φωνάζουν αυτά τα συνθήματα οι οπαδοί σημαίνει ότι βλέπουν κάποιες ομοιότητες μεταξύ του γκολ (της ποδοσφαιρικής διείσδυσης) και της διείσδυσης του πέους. Όταν λένε ‘έτσι’, τι εννοούν; Το σύνθημα αυτό το φωνάζουν κάθε φορά που η ομάδα τους βάζει γκολ; Όχι, φυσικά! Δεν το φωνάζουν στη περίπτωση του αυτογκόλ. Δεν το φωνάζουν σε περίπτωση που το γκολ σημειωθεί με όχι δυνατή κεφαλιά. Πότε συνηθίζουν να το φωνάζουν; Όταν το γκολ σημειωθεί από μακριά, με δυνατό σουτ και τραντάξει τα δίχτυα της αντίπαλης εστίας. Όσο πιο δυνατό είναι το σουτ, τόσο πιο παθιασμένα το φωνάζουν. Το ‘έτσι’ παραπέμπει στη ισχύ της διείσδυσης της μπάλας. Έτσι γαμάει ο Πειραιάς σημαίνει ο Πειραιάς γαμάει με δύναμη, αλύπητα.

Όταν οι οπαδοί βλέπουν τη μπάλα να μπαίνει στην αντίπαλη εστία, η οποία είναι τρύπα, δεν κάνουν τίποτα άλλο από το να βλέπουν μια διείσδυση του πέους. Το γκολ είναι μια συμβολική αναπαράσταση της διείσδυσης του πέους; Που διεισδύει το πέος; Από τη στιγμή που οι αντίπαλοι είναι άνδρες, δεν μπορεί παρά να διεισδύει στον πρωκτό του αντιπάλου. Ο αντίπαλος προσπαθεί να την αποφύγει αλλά τελικά την υφίσταται. Αυτό σημαίνει ότι πρόκειται για συμβολική αναπαράσταση του βιασμού άνδρα από άνδρα. Το γεγονός ότι ο αγώνας συνεχίζεται σημαίνει ότι υπάρχει ελπίδα να γαμήσει κι αυτός που υπέστη τη διείσδυση.  Έχουμε λοιπόν να κάνουμε και με συμβολική αναπαράσταση της αλλαξοκωλιάς, Κύριε Κεντρωτή!

Στο ποδόσφαιρο η νίκη εξασφαλίζεται με τη διείσδυση της μπάλας σε μια μικρή και καλά φυλασσόμενη περιοχή του αντιπάλου που έχει μορφή τετράγωνης τρύπας. Όποιος επιτυγχάνει τη διείσδυση, νικάει. Όποιος την υφίσταται, ηττάται. Γιατί όμως η επίτευξη της διείσδυσης να είναι ταυτόσημη με την νίκη; Γιατί ηττάται όποιος υφίσταται τη διείσδυση; Να η απάντησή μου: όποιος επιβάλλει τη διείσδυση όχι μόνο προβάλλει αξιώσεις Κυριαρχίας πάνω στον αντίπαλο αλλά και επιβεβαιώνει την θέση μέσα στην πατριαρχική κοινωνία. Όποιος την υφίσταται, υποβιβάζεται στην κατάσταση του Υποτελούς, του ηττημένου. Γιατί; Διότι όποιος υφίσταται τη δείσδυση, υποβιβάζεται στην κατάσταση της γυναίκας, ταυτίζεται με τη γυναίκα, η οποία εξ ορισμού, σύμφωνα με την πατριαρχία, είναι προορισμένη, από τη φύση της ή τον κοινωνικό της ρόλο, να υφίσταται τη διείσδυση. Πως προήλθε η έκφραση ‘τρώω γκολ’; Έτσι του κατέβηκε κάποιου και του είπε ή μήπως πρόκειται για την προσαρμογή στο πεδίο του ποδοσφαίρου της έκφρασης ‘έφαγε ένα πούτσο’;Όταν τρώει μια ομάδα γκολ, υποβιβάζεται στη κατάσταση της γυναίκας. Γαμιέται και σαν άνδρας αλλά και σαν γυναίκα.

Το γκολ όμως δεν αναπαριστάνει μόνο τη διείσδυση του πέους. Αναπαριστάνει και την αντίληψη της διείσδυσης του βλήματος των πυροβόλων όπλων. Το δυνατό σουτ αποκαλείται κανονιά και ο παίκτης που το επιτυγχάνει κανονιέρης. Το ποδόσφαιρο είναι υποκατάστατο του πολέμου. Το ποδόσφαιρο είναι ένας συμβολικός πόλεμος. Καταρχήν η μπάλα είναι βλήμα! Αυτός είναι ο λόγος που οι αμυντικοί στο τείχος καλύπτουν με τα χέρια τους τα γεννητικά τους όργανα. Ένα δυνατό σουτ μπορεί να σκοτώσει παιδί εάν χτυπηθεί από κοντά. Με τι όπλα πολεμούν; Με ποιο όπλο μοιάζει η μπάλα;Με βλήμα πυροβόλου όπλου. Η εστία είναι το τραύμα, η τρύπα που δημιουργεί το βλήμα.

Γνωρίζουμε ότι ο δυτικός άνδρας εκλάμβανε το πέος ως όπλο που διεισδύει στο σώμα του αντιπάλου. Σήμερα, το εκλαμβάνει ως περίστροφο επαναληπτικό, ως εξάσφαιρο, ως καραμπίνα. Σε πολλές πορνοταινίες οι γυναίκες παίρνουν στο στόμα τους τη κάνη ενός περιστρόφου δίκην πέους. Όταν πάει κάποιος να γαμήσει, οι άλλοι άνδρες του εύχονται καλό βόλι. Όταν εκσπερματίζει στο πρόσωπό της, θα πεί ότι την πήραν τα σκάγια. Στα αγγλικά, θα το γνωρίζει ο Κύριος καθηγητής, Ι shoot my girl σημαίνει γάμησα τη γκόμενά μου, ενώ  cumshot σημαίνει την εκτόξευση του σπέρματος σαν να είναι βλήμα πυροβόλου όπλου.

Από τη στιγμή που το πέος εκλαμβάνεται ως όπλο και η μπάλα ως όπλο, δεν θα πρέπει να μας παραξενεύει που η μπάλα εκλαμβάνεται ως πέος και το γκολ ως διείσδυση του πέους. Έτσι λοιπόν, οι οπαδοί δεν λένε ό,τι τους κατέβει, όπως ισχυρίζεται ο Κύριος καθηγητής. Πίσω από κάθε σύνθημα που εκσφενδονίζουν κρύβεται μια ολόκληρη ιδεολογία, κρύβονται συστήματα αξιών, αντιλήψεις, συμπεριφορές και πρακτικές που σχετίζονται άμεσα με την δυτική πατριαρχία και τον δυτικό πολιτισμό. Πολλα από αυτά είναι προκαπιταλιστικά κατάλοιπα, θλιβερά απομεινάρια που καταδυναστεύουν τους ζωντανούς, όπως έλεγε και ο Μαρξ.

Αλλά για τους νεκροζώντανους αριστερούς και αναρχικούς αυτά είναι ψιλά γράμματα. Αφού το ποδόσφαιρο είναι λαϊκό παιχνίδι, τότε δεν μπορεί παρά να είναι καλό. Ξεχνούν όμως ότι δεν θα πρέπει να ταυτίζουμε ένα μεγάλο τμήμα των ανδρών με το λαό: το ποδόσφαιρο δεν είναι λαϊκό, είναι ανδρικό. Και ξεχνούν ακόμα ότι οι δωσίλογοι στη Κατοχή λαός ήταν – όπως και οι οπαδοί του Χίτλερ λαός ήταν, όπως και η Κου Κλουξ Κλαν λαός είναι!

Σχολιάστε ελεύθερα!

  1. Εντελώς τυχαία έπεσα πάνω στο εξαιρετικό κείμενο σας και σας ευχαριστώ πολύ για το ενδιαφέρον σας να σχολιάσετε τα γραφόμενά μου. Στα συντριπτικώς περισσότερα συμφωνούμε – και σε όλα τα “σεξουαλικά”. Όμως τα συνθήματα που σχολιάζετε, επιτρέψτε μου να σας πω ότι τα φωνάζουν οι οπαδοί των ομάδων ανά πάσα στιγμή και ώρα. Όχι μόνο στο “φοβερό” γκολ. 50 χρόνια ανελλιπούς παρουσίας στα γήπεδα αυτό μού έχουν μάθει.

    Δεν είμαι σεμνότυφος. Και μη νομίσετε ότι το στόμα μου δεν γίνεται κι εμένα μερικές φορές “στόμας”. Όχι όμως χωρίς λόγο. Ποτέ χωρίς λόγο. και δεν κοκινίζω ούτε ντρέπομαι, όταν ακούω χυδαιολογίες ή βωμολοχίες. Κρίνω όμως ότι ποδοσφαιρικώς είναι ατελέσφορες (τουλάχιστον για την ομάδα μου). Και αυτό έγραψα στο βιβλίο. Πάσα αντίρρηση σεβαστή μεν, όχι όμως δεκτή.

    Σεξουαλικά υπονοούμενα απαντάμε σε όλες τις ποδοσφαιρικές κοινωνίες του κόσμου. Εν χορώ βωμολοχίες ΜΟΝΟ ΣΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ. Δεν είναι θέμα καθωσπρεπισμού. Δεν είμαι μημουάπτου. Είναι θέμα “πολιτισμού”. Δεν βρίζουμε ούτε χυδαιολογούμε γενικώς και αορίστως, γιατί έτσι υβριστική και χυδαία θα είναι όλη μας η ζωή. Όταν το “κατ’ εξαίρεση” γίνεται “κατά κανόνα” χάνεται (μαζί με όλα τα άλλα) και η όποια χάρη του.

    Σας ευχαριστώ πολύ για το ενδιαφέρονη σας και για την προσοχή σας.

  2. δάσκαλε, εγώ σε ευχαριστώ που έκανες το κόπο να σχολιάσεις το κείμενο, σε ευχαριστώ για τα καλά σου λόγια. Θαρρώ πως το έκανες γιατί αντιλήφθηκες πως στην Ανωτάτη Σχολή Κακών Τεχνών πρυτανεύει η ελευθερία πνεύματος, όπως το διατυπώνεις με την πρότασή σου: ‘Πάσα αντίρρηση σεβαστή, όχι όμως δεκτή’. Εξαίσια! Θα υπερασπιστώ τις απόψεις μου μόνο σε ένα σημείο. Λες ότι δεν βρίζουμε ούτε χυδαιολογούμε γενικώς και αορίστως, πολύ ωραία, αλλά εγώ θα ήθελα να κατανοήσω γιατί οι άνδρες που πάνε στα γήπεδα βρίζουν συνεχώς. Πιστεύω ότι, όταν βρίζουμε, εκτονώνουμε το άγχος μας, το βρίσιμο είναι αγχολυτικό, είναι ένα ψυχοφάρμακο – όχι και τόσο δωρεάν – που όμως δεν μας βοηθάει να εντοπίσουμε το άγχος μας και να το συνειδητοποιήσουμε. Ο πολιτισμός μας μας έχει μάθει με αυτό το τρόπο κυρίως να αντιμετωπίζουμε το άγχος μας, να το διώχνουμε όχι να το συνειδητοποιούμε και να το αντιμετωπίζουμε. Και οι περισσότεροι που πάνε στα γήπεδα, πάνε γι αυτό το λόγο. Είναι ένα μέρος όπου μπορείς να βρίζεις ελεύθερα επί δυο ώρες.
    Σε ευχαριστώ γι άλλη μια φορά.

  3. “όποιος σας γαμάει γαύρος είναι ρε”
    ένα άλλο σύνθημα που χρησιμοποιώ συχνά ως επιχείρημα σε συζητήσεις όπου προσπαθώ να πω αυτά που σήμερα διαβάζω οργανωμένα εδώ
    και χαίρομαι ιδιαίτερα
    (http://www.qvzine.net/qv4/no07.html
    σε κάποιους αρέσουν και τα ψιλά γράμματα)