αιδοιοπλαστική: στενό μουνί, πόνος και Κυριαρχία

Τα τελευταία πέντε χρόνια, αυξάνεται ο αριθμός των γυναικών που πάνε στους πλαστικούς χειρουργούς για να στενέψουν το μουνί τους ή να κάνουν παρθενορραφή. Γιατί είναι καλύτερα να έχεις στενό μουνί ή να είσαι παρθένα; Είναι πολύ απλό: έχεις πιο μεγάλη αξία, διότι προσφέρεις στον Κύριο αυτό που θέλει: μια σαφέστατη ένδειξη ότι αυτός είναι ο Κύριος κι εσύ η υποταγμένη: τον πόνο. Η πρόκληση του πόνου, γενικά, είναι μια πρακτική που εγκαθιδρύει την σχέση μεταξύ του Κυρίου και του δούλου, της δούλας. Κύριος είναι αυτός που κάνει τον άλλον να πονάει. Όποιος,α  πονάει είναι Υποτελής.

Υπάρχουν πολλοί τρόποι να κάνεις τον άλλον να πονέσει, υπάρχουν πολλά μέσα και εργαλεία παραγωγής πόνου. Σε κάθε κοινωνικό πεδίο, ο στόχος του Κυρίου είναι να κάνει τους υποτελείς του να πονάνε. Πόσος πόνος υπάρχει στη δουλείά! Πόσος πόνος στο δρόμο! Πόσος πόνος στο σχολείο! Πόσος πόνος στο ποδόσφαιρο! Πόσος πόνος στο γαμήσι!

Τι είναι το γαμήσι; Το γαμήσι, μια από τις πολλές μορφές του είναι και ο βιασμός,  είναι μια πρακτική εγκαθίδρυσης της κυριαρχικής σχέσης στο πεδίο της ερωτικής συνεύρεσης. Το μέσο παραγωγής πόνου είναι το πέος, το σημείο πρόκλησης του πόνου είναι το αιδοίο ή ο πρωκτός (γυναικείος ή ανδρικός). Αποκαλώ Γαμησιολογία την έρευνα και τη μελέτη του γαμησιού, δηλαδή των πρακτικών, του παρελθόντος και του παρόντος,  που μεταχειρίζεται ο Κύριος (άνδρας ή και γυναίκα) για να εγκαθιδρύσει την κυριαρχική σχέση κατά τη διάρκεια της ερωτικής συνεύρεσης.

Αυτός είναι ο λόγος που η ανδρική δυτική κουλτούρα εκτιμά το μεγάλο και χονδρό πέος και περιφρονεί το μικρό. Αυτός είναι ο λόγος που η ίδια κουλτούρα εκτιμά τις παρθένες, τις πιτσιρίκες, τις στενομούνες, τα ζυγούρια (αρνιά που δεν έχουν γεννήσει), τα τριζάτα μουνιά και περιφρονεί τις ‘γεννημένες’, όπως τις αποκαλεί, τις φαρδομούνες, τις ξεσκισμένες, τις ξεκωλιάρες, κλπ.

Θα μας πουν οι φεμινίστριες, δικό τους είναι το σώμα, ό,τι θέλουν το κάνουν. Το σώμα δεν είναι δικό μας, δεν έχουμε σώμα. Είμαστε το σώμα. Όταν έχεις σώμα, είσαι εσύ και το σώμα σου, όπως είσαι εσύ και το αυτοκίνητό σου που το πας για επισκευή. Όταν είσαι το σώμα, δεν το έχεις, δεν μπορείς να το πας στον πλαστικό χειρούργο για ρινοπλαστική ή ωτοπλαστική, για λιπογλυπτική και λιποαναρόφηση. Όταν έχεις σώμα, μπορείς να το διορθώσεις σύμφωνα με κάποιο πρότυπο, που το ορίζει βέβαια ο Κύριος. ‘Οταν δεν έχεις σώμα, όταν το σώμα δεν είναι δικό σου, όταν είσαι σώμα, το πρότυπο δεν έχει καμιά ισχύ. Όταν είσαι  σώμα, δεν μπορείς να παρατηρήσεις ότι το ένα αυτί είναι λίγο πιο μεγάλο από το άλλο. Μπορεί να είναι, αλλά δεν το βλέπεις. Ούτε οι άλλοι το βλέπουν.Το βλέπουν μόνο όταν πας να το κρύψεις ή να το διορθώσεις.

Τα πρότυπα που βάζει ο Κύριος είναι καλυμμένες, έμμεσες διαταγές: εάν υπακούσεις, υποβιβάζεσαι στην κατάσταση του δούλου, του Υποτελούς. Τι σημαίνει πρότυπο; Σημαίνει την επιθυμία να διορθώσουμε την ελαττωματική φύση. Το πρότυπο διορθώνει τη φύση. Το πυρηνικό πρότυπό, η πυρηνική επιθυμία του Κυρίου είναι ο αθάνατος Κύριος (Θεός): ο θάνατος είναι κουσούρι, ελάττωμα, άρα η φύση θέλει διόρθωση.  Όλα τα πρότυπα παράγονται από αυτό, όλα δείχνουν κάποια διόρθωση.

Η γυναίκα που πάει να στενέψει το μουνί της θεωρεί ότι το μουνί που έχει είναι ελαττωματικό, ότι θέλει διόρθωση! Έχει σώμα, έχει μουνί! Τα χαρακτηρίζει ελαττωματικά! Πάει και τα διορθώνει! Και μετά; Μετά, γίνεται αποδεκτή από τον Κύριο άνδρα! Υπάκουη, καλή!

Δεν υπάρχει χρόνος, δεν υπάρχει χώρος, δεν υπάρχει χειρονομία, δεν υπάρχει πρακτική που να μην έχει εισβάλλει ο Κύριος με σκοπό να τα αποικίσει με τα πρότυπά του, με τις αντιλήψεις του. Κι όλα αυτά για ένα και μόνο σκοπό: να ελέγξει, να αποικίσει το μέλλον. Το μέλλον είναι η επικράτεια του αναπάντεχου, του απροσδόκητου, του μη αναμενόμενου, του μη προσδοκώμενου, της έκπληξης. Εάν το μέλλον ελεγχθεί, αποικιστεί, το αναπάντεχο θα εξοβελιστεί. Τα πρότυπα είναι ένας από τους πολλούς τρόπους αποίκισης και ελέγχου του μέλλοντος. Υπάρχουν κι άλλοι τρόποι, πολλοί.Ένας πολύ αποτελεσματικός τρόπος, επίκαιρος στις μέρες μας, είναι τα δάνεια. Το βασικό κίνητρο του Κυρίου δεν είναι η αύξηση του κέρδους αλλά ο έλεγχος του μέλλοντος.

Δεν έχουμε καταπιαστεί με το μείζον ζήτημα της αποίκισης και του ελέγχου του μέλλοντος από τον Κύριο. Θεωρώ ότι θα είναι ένα από τα ζητήματα που θα διερευνηθούν κατά την προσεχή δεκαετία.