εάν δεν γνωρίζεις τον εαυτό σου, ούτε τον εχθρό, θα νικηθείς σε κάθε μάχη

Αχχχ καλέ μου Αθανάσιε, θέλεις να κάνεις κριτική, να είσαι αιρετικός αλλά το μόνο που κάνεις είναι να δίνεις χαρά στους μισάνθρωπους της αριστεράς.
Ποιά αριστερά φίλε μου είναι στις πλατείες;; Αυτή που μας συκοφαντεί, καταγγέλλει, ζηλεύει, καταστέλλει;
Ο χρόνος μου επιτρέπει τώρα να σου εξηγήσω ότι χτυπάς ένα ομοίωμα των αναμνήσεων σου και όχι αυτό που πραγματικά συμβαίνει στις πλατέιες. Γιατί αν ήξερες θα φώναζες και εσύ μαζί με πολλούς “έξω η αριστερά απ΄την πλατέια”….θα επανέλθω…..διάβασε αν θες τα πρακτικά της χτεσινής συνέλευσης στο σύνταγμα….αυτούς τους αποβλακωμένους, φοβισμένους και απομονωμένους που λες

http://www.real-democracy.gr/minutes/2011-07-01-praktika-laikis-syneleysis

Σε ευχαριστώ Αθανάσιε για την άμεση απάντηση σου. Ξέρω και από την προσωπική μας γνωριμία την αψεγάδιαστη και ειλικρινή αγωνία σου για όσα μας συμβαίνουν σήμερα ( και όσα θα ακολουθήσουν στις επόμενες γενεές ) και αυτός είναι άλλωστε και ο ένας λόγος που με ενδιαφέρει να αλλάξουμε τις διαφωνίες μας αυτές τις ημέρες . Ο άλλος λόγος είναι ότι η στρεβλή ερμηνεία του δημοκρατικού γεγονότος των πλατειών που προωθείς από τη σχολή κακών τεχνών δίνει άλλοθι στους ηγεμονοτσομπάνηδες της αριστεράς για να το συκοφαντούν και αυτό αξίζει να το πολεμήσω όσο βέβαιη και αν θεωρείς την ήττα μου.

Πρώτα να σε ευχαριστήσω που μου παραθέτεις προς χάρη της συζήτησης μας πιο συνοπτικά τις αντιρρήσεις σου. Θα σου απαντήσω επάνω σε αυτές τις θέσεις σου.
Υποστηρίζεις ομοιότητα με την αριστερά επάνω στην υιοθέτηση της χρήσης βίας από τις πλατείες. Φίλε μου από αυτό το πρώτο επιχείρημα επιβεβαιώνετε η αίσθηση που μου έδωσαν όλα τα κείμενα σου ότι έχεις τελείως στρεβλή, απούσα και μόνο τηλεοπτική επαφή με το γεγονός. Το αντίθετο μάλιστα σε αυτό που ισχυρίζεσαι είναι το γεγονός ότι οι αναρχικοί κατηγορούν τους “πλατειακούς” ως πασιφιστές . Ποια βία φίλε μου, η λέξη στις πλατείες είναι αγάπη. Η δύναμη της αγάπης για αυτό που έχουμε ήταν αυτή που μας έκανε στην Θεσσαλονίκη το περασμένο Σαββάτο να φάμε μαι ντουζίνα δακρυγόνα, να διώξουμε τα Ματ με τα άδεια χέρια μας και να αντέξουμε στην “προβοκατόρικη” διάθεση αναρχικών και χρυσαυγιτών. Για αυτό το Σαββάτο οι φίλοι μου οι αναρχικοί ακόμα βρίζουν τις πλατείες ως φλώρους μετά έρχεσαι εσύ και τις λες ότι υιοθετούν την βία. Με θυμίζεις τις ιστορίες κάποιων καημένων μεταναστών που στην Αλβανία του κυνηγάνε ως Βορειοηπειρώτες και στην Ελλάδα ως Αλβανούς.
Που την είδες την παρανομία; Που την είδες την συνωμοσία; Στις πλατείες είμαστε όλοι με το ονοματεπώνυμο μας και δημόσια, φανερά. Μόνο με την παρουσία και τον λόγο μας. Εγώ από συνωμοσίες ξέρω κάτι Λενινομπακουνικά κόλπα. Αυτά λες ότι υπάρχουν στις πλατείες; Εγώ δεν κατάλαβα κάτι τέτοιο πάντως, επιφυλάσσομαι όμως μπορεί και υπάρχουν κάποιοι που συνωμοτούν κρυφά.
Στις πλατείες πράγματι υπάρχουν πολλοί ικέτες που επαιτούν να “φέρουν πίσω τα κλεμμένα¨. Σε αυτό συμφωνώ απόλυτα με την κριτική σου και άλλωστε η γνώμη σου αυτή αποτελεί κοινή θέση σε όλους τους επαναστάτες δεν αποτελεί κάποια ιδιαίτερη δική σου οξυδερκή παρατήρηση. Αυτό όμως που δεν έχεις αντιληφθεί είναι ότι η ΑΡΙΣΤΕΡΑ είναι αυτή που προωθεί αυτή την νοοτροπία γιατί την εξυπηρετεί στο παιχνίδι της διαμεσολάβησης με τις εκλογές και τα λοιπά. Αυτό που δεν έχεις αντιληφθεί είναι ότι όπου η αριστερά είναι απούσα ( έλλειψη συσχετισμών ) αυτό που κυριαρχεί είναι το “να φύγετε όλοι”. Δες λίγο τις ανακοινώσεις και τα πρακτικά από Κέρκυρα, Ηράκλειο, Χαλκίδα κ.α και θα καταλάβεις ότι για πρώτη φορά μετά από την μεταπολίτευση αρχίζει να εμφανίζετε ένα πολιτικό αίτημα ( της άμεσης δημοκρατίας ) και όχι άλλο πια τα οικονομίστικά ψίχουλα των δικαιωμάτων. Ψάξε το λίγο καλύτερα και θα καταλάβεις ότι υπάρχει εσωτερική σύγκρουση στις πλατείες με την απολιθωμένη αριστερά. Έμαθες φαντάζομαι για την απέχθεια στις σημαίες, στα κόμματα, στα σωματεία, και τις ιδεολογίες. Έμαθες φαντάζομαι πόσο το Κκε, τα μουλάρια του και όλες οι συνιστώσες του Σύριζα κατηγορήσανε τους πλατειακούς για φασίστες. Παλιά τα κόλπα του Αισώπου με την αλεπού και τα σταφύλια.
Λες με ύφος άνεσης από το πληκτρολόγιο σου για το κυνηγητό έντρομων διαδηλωτών στο σύνταγμα. Αυτή σου η παρατήρηση φίλε μου δεν σε τιμά. Δεν σε τιμά πρώτα γιατί δεν ήσουν εκεί να φας τόνους χημικά για να νιώσεις όπως η κατσαρίδες. Και δεν σε τιμά γιατί δεν λές αλήθεια. Οι Αθηναίοι είναι για άλλη μια φορά μετά τον Μαραθώνα υπεράνω των υπόλοιπων ελληνόφωνων. Εκεί όπου τα Ματ χτυπούν αυτοί χορέυουν. Εκεί όπου τους κυνηγούν αυτοί πιάνονται χέρι χέρι. Γιατί τόση λάσπη από την μεριά μερικών σας δεν μπορώ να καταλάβω. Όπως είπες και εσύ η πληροφορική έχει βάλει ένα οριστικό τέλος στην παραπληροφόρηση. Δες κανά από τα εκατοντάδες βίντεο αν δεν πιστεύεις τα λόγια των αυτόπτων και αυτόοκων μαρτύρων, τι να πω;
Ο δημόσιος χώρος είναι για τον λαό. Αυτός που τον καταλαμβάνει στρατιωτικά και προσπαθεί να τον ελέγξει είναι το κράτος. Οι πλατειακοί κάνανε το αυτονόητο: γέμισαν με ανθρώπους τις πλατείες. Με κάνει εντύπωση η ανάλυση σου περί της εξουσιαστικής χωροταξικής στρατηγικής.
Για τις καταργήσεις του υπουργείου και τις μηνύσεις που λες σίγουρα θα ακούστηκαν αυτές τις ημέρες σε όλες τις πλατείες όπως ακούστηκαν και άλλα πράγματα. Υπάρχει πρόβλημα που ο καθένας λεέι και την κοτσάνα του; Από πότε οι κοτσάνες απαγορεύονται ή γίνονται πολιτικά επιχειρήματα σε επίπεδο αντιπαράθεσής ιδεών;
Απαντήσεις δεν έχει σημασία να έχω εγώ. Σημασία έχει να τις βρούμε όλοι μαζί…έστω μισή απάντηση από όλους μας είναι πολύ καλύτερη από την ολόκληρη θεωρία των σιχαμένων της διανόησης που μας έχει επιβληθεί σαν καρκίνος. Σίγουρα όμως μπορώ να σου πω ότι δεν είσαι ο μόνος που λέει καθαρά και δυνατά ότι δεν η βία είναι το γήπεδο όπου το κράτος παίζει μονότερμα. Όλο και περισσότεροι και αυτό φάνηκε αποφεύγουν την άμεση σύγκρουση και υιοθετούν την “απορρόφηση” της σύγκρουσης. Δεν σου λεω περισσότερα τώρα για να μην φάω χώρο. Ένα θα σου πω όμως. Για όσους γνωρίζουμε τι σημαίνει συγκρούσεις με 100.000 χιλιάδες στην Αθήνα κάτι θα έχουν να μας πει το γεγονός ότι πέσανε 10-15 μολότοφ όλες κι όλες. Πήγε νομίζεις ο κόσμος την Τρίτη και την Τετάρτη για σύγκρουση με το κράτος; Ποιόν γελάς, τον εαυτό σου σίγουρα. Ποιος σε γελάει όμως; Την “καθημερινή” διαβάζεις;
Ωραίο το ερώτημα σου για τον έλεγχο του χώρου. Εγώ δεν ξέρω, ίσως ο χώρος και οι άνθρωποι να έχουν μια ζωντανή σχέση μεταξύ τους όπου το ένα ελέγχει τον άλλο και αντίστροφα. Δεν ξέρω με έκανες να θέλω να το σκεφτώ περισσότερο αυτό το ζήτημα.
Φυσικά και θα τον κερδίσουμε τον εχθρό. Και στον χρόνο, και στον πολιτισμό, και στις σχέσεις. Τι νομίζεις ότι γίνετε στις πλατείες. Σχέσεις και σχολείο. Αυτό γίνετε. Μην ακούς την αριστερά. Αυτή παέι εκεί για ψήφους. Όπου ήταν ισχυρή το μόνο που κατάφερε ήταν να καταστρέψει ( όπως κατέστρεψε το αυθόρμητο του Λευκού πύργου στη Θεσσαλονίκη ).
Ακτιβισμός είναι να στήνεις ένα θεατρικό στην παραλία; Να κάνεις χαριστική αγορά; Να φτιάχνεις κουζίνα για 2.000 άτομα; Ίσως. Αλλά όχι ότι δεν μας αφήνει να σκεφτούμε. 40 μέρες τώρα δεν βρήκα τον χρόνο να διαβάσω ούτε ένα βιβλίο, κι όμως έχω φουσκώσει από συζήτηση,από παρέα και από γνώσεις και γνωριμίες στα πηγαδάκια της αγοράς. Θα αναρωτηθεί όποιος είναι ανίδεος “μα καλά ρε φίλε για παρέα πάς στον Λευκό Πύργο” και θα φανεί πόσο πολύ δεν καταλαβαίνει ότι σε αυτόν τον χωροχρόνο απελευθερώνονται και οι σχέσεις, και τα στόματα και οι συνειδήσεις και αυτό είναι που κάνει τις πλατείες όμορφες ανοιχτωσιές εκεί που πριν ήταν άσχημα πλακόστρωτα τετραγωνικά με κουτσουλιές περιστεριών.
Ρε συ Αθανάσιε και να τις είχα τις απαντήσεις δεν θα σου τις έλεγα, θα τις έπαιζα στο λόττο. Το θέμα είναι να βρούμε πρώτα τις ερωτήσεις. Μετά θα σου πω. Όσο για την κατηγορηματική βεβαιότητα σου. Όταν λες ότι την “περιμένεις” τι εννοείς; Ότι την εύχεσαι ή την θεωρείς αναπάντεχη; Αν είναι το δεύτερο έχεις από την ιστορία όλα τα αβαντάζ μαζί σου. Αν είναι το πρώτο θεωρείς προφανώς ότι οι πλατειακοί απιελούν κάτι δικό σου ( ίσως τον μονόλογο ). Αλλά το θέμα είναι ότι εδώ δεν ερχόμαστε για να χάσουμε ή αν νικήσουμε. Αυτό ισχύει στο ποδόσφαιρο. Εδώ ερχόμαστε για να δημιουργήσουμε ή να αφεθούμε στην βαρβαρότητα. Αλλά και η βαρβαρότητα δεν είναι ήττα, απλά είναι και αυτή ένας τρόπος για να βλέπεις τα πράγματα και την ζωή. Αν παρασυρθούμε ως κοινωνία προς τα εκεί κάπως θα βρούμε εγώ και εσύ να κουρνιάσουμε. Αν όμως αφεθούμε στην δύναμη της δημιουργίας;….τι δυνατότητες έ; Τι περιπέτεια; Για να δούμε;

Με ευνοούμενο πάντα σεβασμό και με πλήρη διαφωνία στο θέμα μας σήμερα.

Αν και είναι λίγος ο καιρός που διαβάζω τις αναρτήσεις και τα σχόλια, επιτρέψτε μου να παρέμβω κάπως άκομψα στη συζήτησή σας. Αν και δεν έχω πληροφορηθεί τι συμβαίνει στη Θεσσαλονίκη, νομίζω ωστόσο πως έχω καλή εικόνα για το τι γίνεται στην Αθήνα.

1) Η υιοθέτηση του προτάγματος της μη χρήσης βίας στην Αθήνα είναι αποτέλεσμα της σύνθεσης του κόσμου που κατεβαίνει στη πλατεία. Τις πρώτες τουλάχιστον εβδομάδες και μέχρι την απεργία της 15 Ιουνίου, ο κυρίως όγκος αυτών που ήταν στην πάνω πλατεία (Αμαλίας) προέρχονταν από απογοητευμένους ψηφοφόρους του ΠΑΣΟΚ και της ΝΔ καθώς και ένα κομμάτι του εθνικιστικού (πατριωτικού) χώρου(Θεοδωράκης, Κολλάτος, Χρυσή Αυγή, 300). Στην κάτω πλατεία η όλη προσπάθεια για δημιουργία συνέλευσης ξεκίνησε από τμήμα κυρίως του αντιεξουσιαστικού χώρου (ΑΚ) και του ΣΥΡΙΖΑ και λιγότερο της ΑΝΤΑΡΣΥΑ. Το αίτημα για άμεση δημοκρατία (που ξεκίνησε από την κάτω πλατεία) και η μη χρήση βίας (που ήταν κυρίως αίτημα της πάνω πλατείας) ήταν αποτέλεσμα της προσπάθειας μαζικοποίησης του φαινομένου καθώς και της προσπάθειας να βρεθεί ένας κοινός τόπος των πάνω με τους κάτω. Να σημειωθεί πως ο διαχωρισμός υπήρχε και σε πολύ μεγάλο βαθμό εξακολουθεί να υπάρχει (πχ η συμμετοχή των πάνω στη συνέλευση είναι σχεδόν μηδαμινή).

2) Οι συγκρούσεις και η παραλίγο απώλεια της εξουσίας από το ΠΑΣΟΚ στις 15 Ιούνη είχε ως αποτέλεσμα την απομαζικοποίηση της πλατείας. Από εκεί και πέρα και σταδιακά μπήκε ως στόχος η καταψήφιση του μνημονίου όλο και πιο έντονα. Σε όλο το διάστημα από 15 μέχρι 28/29 Ιουνίου η συμμετοχή ήταν πολύ μικρότερη, επιτρέποντας το καπέλωμα των συμμετεχόντων από φίλους/μέλη αριστερών και ακροδεξιών κομμάτων. Στην απεργία στις 28 είχε πολύ λίγο κόσμο (πάνω κάτω όσο οι πορείες πέρυσι τον Ιούνιο) ενώ στις 29 αρκετά περισσότερο αλλά και πάλι τίποτα σπουδαίο (και σε καμία περίπτωση 50000). Να σημειωθεί πως ένα μεγάλο μέρος του αντιεξουσιαστικόυ χώρου ήταν και εξακολουθεί να είναι πολύ επιφυλακτικό και η συμμέτοχή/επίδρασή του είναι σχετικά μικρή (κάτι που φάνηκε και με τη μικρή χρήση μολότοφ και στην 24ωρη και στην 48ωρη).

Από τα παραπάνω είναι τουλάχιστον για μένα φανερό, πως:

α) Η υιοθέτηση της μη χρήσης βίας ήταν αποτέλεσμα εν μέρη συμβιβασμού και εν μέρη πολιτικής σκοπιμότητας (πως θα μεγαλώσει το μαγαζάκι μας). Την ημέρες των απεργιών η αριστερά (κοινοβουλευτική και εξωκοινοβουλευτική) κράτησε τελείως παθητική – ειρηνική στάση (σφάξε με αγά μου να αγιάσω) και πολλά μπλοκ τα μάζεψαν και έφυγαν μετά τα πρώτα δακρυγόνα. Θα πρέπει πάντως να πιστωθεί την ενημέρωση της πλατειακών πριν από την 48ωρη πως είναι αναγκαία η προετοιμασία τους με αντιασφυξιογόνες μάσκες, μάλοξ κτλ καθώς η αστυνομία δεν έχει ανάγκη καμιάς αφορμής για να επέμβει βίαια.

Το παραπάνω επιβεβαιώθηκε στις 28 όταν μέλος ακροδεξιάς οργάνωσης στην Όθωνος τράβηξε μαχαίρι (είδα παππού άνω των 70 στη μέση της πλατείας να ρωτάει γιατί δεν επεμβαίνει κάποιος να διώξει τους ακροδεξιούς από την Όθωνος) και αμέσως μετά ακολούθησε πέσιμο από αναρχικούς και αριστερούς που μέχρι εκείνη τη στιγμή δεν ασχολούνταν καθόλου με τα ακροδεξιά στοιχεία. Μέσα σε λίγα λεπτά εμφανίστηκε διμοιρία στην Όθωνος που τους απεγκλώβισε και διμοιρία στην Φιλελλήνων για κάλυψη.

β) Το αίτημα της άμεσης δημοκρατίας ήταν αίτημα που στην ουσία επιβλήθηκε από τα πάνω (μέλη κομμάτων και οργανώσεων) αφενός λόγο έλλειψης άλλου ενοποιητικού αιτήματος και αφετέρου λόγω της ίδιας της φύσης της συνέλευσης. Ανάθεμα αν καταλαβαίνει κάποιος που συμμετέχει τι πάει να πει άμεση δημοκρατία πέρα από “καλύτερη” δημοκρατία.

γ) Τα οικονομίστικα αιτήματα (πχ στάση πληρωμών, έλεγχος του χρέους) προωθήθηκαν κυρίως από τμήματα του ΣΥΡΙΖΑ και ΑΝΤΑΡΣΥΑ και δεν είχαν ποτέ σχεδόν σημαντική επίδραση. Αντίθετα η μούτζα, λέιζερ κτλ ήταν βασική πολιτική έκφραση των πάνω πλατειακών και περαστικών αφήνοντας παγερά αδιάφορούς του υπόλοιπους. Κάθε (δική μου τουλάχιστον) προσπάθεια για συζήτηση μαζί τους κατέληγε συνήθως στους εβραίους τραπεζίτες, τους Rothchild, την Bildeberg κτλ που κυβερνούν τον κόσμο! Σχεδόν σε όλους όμως είναι κοινή η αδιαφορία/απέχθεια για το ΚΚΕ και τη στάση του (στάση που κατά την άποψη μου πέρα από φαιδρή είναι και επικίνδυνη).

Δυστυχώς τα πράγματα είναι πολύ πιο πεζά και χύμα. Δεν υπάρχει κανένα σχέδιο, κανένας στόχος, καμιά στρατηγική ή τακτική και η πολύ μεγάλη πλειοψηφία αντιμετωπίζει το φαινόμενο με αδιαφορία. Ήδη το πράγμα στην Αθήνα έχει αρχίσει να εκφυλίζεται και αφορμές δίνονται καθημερινά για να συκοφαντηθεί και να διαλυθεί.

Ελπίζω να βοήθησα.

Αθανάσιε η απάντηση-επεξήγηση σου, καθώς και οι απαντήσεις σου που με τόσο κατηγορηματική βεβαιότητα πρόκρινες απέναντι στις μη-απαντήσεις των πλατειών περικλείονται στο αίτημα: «εικοσάωρο και μισθός για όλους». Προσωπικά δεν καταλαβαίνω σε τι ποιοτικά χαρακτηριστικά διαφέρει αυτή η πρόταση από το «φέρτε πίσω τα κλεμμένα». Καλώς την ανακαλείς σήμερα, προφανώς η κριτική σου στα αιτήματα των «οικονομιστών νοσταλγών των πράσινων αγελάδων» άγγιξε και την δικιά σου πρόταση.
Πάντως για να ξέρεις η πρόταση σου θα γίνει πραγματικότητα. Όχι πάντως με τους όρους που θα ήθελες εσύ. Αλλά ένα 20ωρο θα δουλεύουμε όλοι ( με τις νέες εργασιακές συνθήκες ), και ένα μισθό ( το λεγόμενο κοινωνικό επίδομα των 300 ευρώ ) θα παίρνουμε όλοι….η εξουσία έρχεται μερικές φορές με ένα ιδιότυπο τρόπο να πραγματοποίηση τα όνειρα μας.

Αγαπητέ περαστικέ. Περαστικοί είμαστε όλοι μας έτσι κι αλλιώς από αυτή την ζωή. Σημασία έχει τι θα κρατήσουμε στην μνήμη και στην διανόηση μας ως γνώση και συμπεράσματα. Από αυτά θα μάθουμε τον εαυτό μας. Δεν υπάρχει μεγαλύτερος θησαυρός από αυτή την γνώση.
Πέρασες λοιπόν από την πλατεία συντάγματος και είδες εκεί κάποιες οργανώσεις της εξωκοινοβουλευτικής αριστεράς και της αντιεξουσιαστικής αριστεράς. Η πλατεία συντάγματος είναι ας πούμε κάτι σαν το βφεστ.
Από εσένα έμαθα ότι η άμεση δημοκρατία στις πλατέιες είναι ένα γεγονός που στην ουσία «επιβλήθηκε από τα πάνω (μέλη κομμάτων και οργανώσεων)». Κάτι σαν μικρό πραξικόπημα στο υπόλοιπο πλήθος που δεν ήθελε την άμεση δημοκρατία ως πρόταγμα ( τι ήθελε όμως; ). Φίλε περαστικέ, το ίδιο έγινε και στις υπόλοιπες 100 πλατείες και 60τόσες πόλεις;;
Το βρίσκω παράξενο η εξωκοινοβουλευτική αριστερά που λοιδορεί την άμεση δημοκρατία ( διάβασε κείμενα του μλ-κόκκινου-κόντρας κλπ ) να την επιβάλει ή αυτό είναι ένα ακόμα καπέλο του νώντα;
Φίλε περαστικέ διάβασα το κομμάτι σου για τα οικονομίστικα αιτήματα. Βλέπω ότι μπλέχτηκες με τον κόσμο στον δημόσιο χώρο και συν-μήλισες μαζί τους. Προφανώς ήταν η πρώτη φορά που μιλάς με κάποιους που μέχρι τώρα δεν μιλούσαν όπως εσύ, δεν ντυνόντουσαν όπως εσύ, δεν ακούγανε μουσική όπως εσύ, δεν διαβάζανε ότι και εσύ. Αν κάνω λάθος σε αυτή μου την κρίση, τότε με κάνει εντύπωση το ότι καταγράφεις με εντύπωση ( σαν να ανακάλυψες κάτι για πρώτη φορά ) και ως χαρακτηριστικό γεγονός την πάγια ανορθολογική ανάλυση των συν-ανθρώπων μας για περι εβραίους τραπεζίτες, τους Rothchild, την Bildeberg κτλ. Λες και δεν ζούσαμε ανάμεσα τους τόσο καιρό, λες και από την στιγμή που κάποιος/α αποφασίζει να κατέβει στον δρόμο πρέπει να έχει ήδη κάνει ανάλυση για τα εργατικά συμβούλια της βαιμάρης, την υπερσυσσώρευση του κεφαλαίου, και την σχολή της φρανκφούρτης.

Αυτά, αγαπητοί συνομηλιτές,τα άκομψα σε μια άκομψη πράγματι συζήτηση. Κρίμα να ζούμε στην ίδια χώρα και να βλέπουμε διαφορετικές εικόνες, ίσως καλύτερα όμως έτσι. Άλλωστε περαστικούς έχει και άλλους όχι μόνο τους ενδοχώριους που κουβαλάμε και το σαράκι της φυλής. Σας δίνω και μια άλλη εικόνα για να διαβάσετε ενός περαστικού φίλου από την Ολλανδία που ήταν και αυτός σύνταγμα:

http://www.zcommunications.org/the-battle-for-syntagma-by-jelle-bruinsma

Αγαπητέ μου Αθανάσιε σας αφήνω. Στο λίγο χρόνο μου παρακολουθώ τα «κακά» μαθήματα σας, εξακολουθούν και μου δίνουν καλά πράγματα και σου είμαι ευγνώμων για αυτά το ίδιο με τα «καλά».
Σήμερα μια μικρή ομάδα από αυτούς τους «χύμα» του λευκού πύργου θα επισκεφτούμε ένα στρατόπεδο στην Θεσσαλονίκη όπου έφυγαν τα τανκς και μπήκαν μέσα οι τσάπες και καλλιεργούμε τροφή, είναι μόνο 2 στρέμματα…. υπάρχουν ακόμα 498 που μας περιμένουν. Για την κρίση υπάρχει λύση, χωρίς να ζητάμε κανένα αφέντη…εξάλου όπως περίπου λέγανε το 68…κάτω από την άσφαλτο υπάρχει χωράφι.