νικάμε χωρίς να πολεμάμε, πρώτα νικάμε και μετά πολεμάμε

Πρόγραμμα Αποσταθεροποίησης του Προγράμματος Σταθερότητας

αγοράζουμε όσο γίνεται λιγότερα,

δουλεύουμε όσο γίνεται λιγότερο,

πληρώνουμε όσο γίνεται λιγότερα,

επεκτείνουμε την αλληλεγγύη όσο γίνεται περισσότερο

τίποτα από αυτά ο Κύριος και το Κράτος δεν μπορεί να καταστείλει!

φίλες και φίλοι,

οι Κύριοι, τα αφεντικά μας, οι καπιταλιστές της παραγωγής και του χρήματος, οι ένοπλοι ζητιάνοι, οι άρπαγες και καταστροφείς του συλλογικά παραγόμενου τεράστιου κοινωνικού πλούτου,

θέλουν να μας τα πάρουν όλα: τον πλούτο που παράγουμε, τον χρόνο, τον χώρο, τη φύση, τη συντροφικότητα, τη φιλία, τη συμβίωση, τη συνεργασία, την αλληλεγγύη, τη δημιουργική σύγκρουση, την κοινοχρησία, την κοινοκτησία, τη χαρά, τη ξενοιασιά, τη δημιουργικότητα, την ελευθερία, την ισότητα, τον κομμουνισμό, τον έρωτα, το παιχνίδι,

χαίρονται όταν μας βλέπουν να υποφέρουμε, υποφέρουν όταν μας βλέπουν να χαιρόμαστε,

φοβούνται, θέλουν να ελέγξουν το μέλλον, θέλουν να εξαλείψουν τις αντικειμενικές και υποκειμενικές προϋποθέσεις που έρχονται στο προσκήνιο και επιτρέπουν την κατάλυση της Κυριαρχίας, της διαταγής, της αρπαγής, της καταστροφής,

θέλουν να μας δουν γονατιστούς να τους παρακαλάμε: τον άρτον ημών τον επιούσιον δος ημίν σήμερον,

το Πρόγραμμα Σταθερότητας είναι μέρος ενός Προγράμματος Αποτροπής της Επίλυσης των Παγκόσμιων, τοπικών, κοινωνικών, προσωπικών προβλημάτων, ενός Προγράμματος ενίσχυσης, αναπαραγωγής και διαιώνισης της Κυριαρχίας, της καταστροφής του πλούτου και του υποτελών Παραγωγών,

μόνο ένα Πρόγραμμα Αποσταθεροποίησης του Προγράμματος Σταθερότητας είναι δυνατόν να τους σταματήσει και να θέσει τα θεμέλια της επίλυσης των Παγκόσμιων Κοινωνικών και Προσωπικών Προβλημάτων,

η απάντησή μας δεν πρέπει να είναι μόνο προσωρινή (απεργία, διαδηλώσεις, απελευθερώσεις χώρων – κακώς τις λέμε, μιμούμενοι τον Κύριο, καταλήψεις) αλλά

διαρκής, μόνιμη, αδιάλλακτη,

ώστε να είναι ο προπομπός ένος νέου τρόπου ζωής και σκέψης, ενός νέου πολιτισμού, το πρόπλασμα μιας κοινωνικής οργάνωσης που θα βασίζεται στην ισότητα, την ελευθερία, την γενικευμένη κοινοχρησία και κοινοκτησία,

εμείς χρειαζόμαστε χρόνο για να χαρούμε τη ζωή μας, για να επιλύσουμε να κοινωνικά προβλήματα, για να αποτρέψουμε την καταστροφή της ζωής και της κοινωνίας κι εσείς αυξάνετε το όριο συνταξιοδότησης, αυξάνετε τον χρόνο εργασίας, καταδικάζετε στην ανεργία εκατομμύρια άνδρες και γυναίκες, γι αυτό

όλες και όλοι, αποχή από την εργασία και από το σχολείο τη πρώτη βδομάδα κάθε μήνα,

εμείς χρειαζόμαστε περισσότερο πλούτο, που εμείς παράγουμε, για να χαρούμε τη ζωή και να αντιμετωπίσουμε τις συνέπειες των κοινωνικών προβλημάτων κι εσείς μειώνετε τους μισθούς και τα μεροκάματα, θέλετε να μας κάνετε όλους φτωχούς, ενδεείς, δούλους, ζητιάνους, γι αυτό θα τον κρατήσουμε, θα τον πάρουμε μόνοι μας,

από όλες και όλους στάση πληρωμών: δεν πληρώνουμε φόρους, δόσεις, εισιτήρια, τέλη κυκλοφορίας, ασφάλεια αυτοκινήτων, διόδια, πρόστιμα, και εάν χρειαστεί και λογαριασμούς κοινωφελών υπηρεσιών, που έχουν αρπαχτεί από το Κράτος και τους καπιταλιστές (ηλεκτρικό, τηλέφωνο, ύδρευση, αέριο, )

εσείς θέλετε να αυξήσετε τα κέρδη σας, αγνοείτε όμως ότι εμείς έχουμε κατανοήσει ότι κάθε φορά που αγοράζουμε κάτι, πέφτουμε θύματα κλοπής, ότι χρησιμοποιείτε το χρήμα ως μέσον αρπαγής και καταστροφής, γι αυτό

από όλες και όλους, διαρκής στάση κατανάλωσης: δεν αγοράζουμε κρέας (ή το περιορίζουμε), αλλαντικά, κονσέρβες, αναψυκτικά, φρούτα και λαχανικά που δεν είναι εποχής, που δεν είναι τοπικά ( ο κατάλογος θα συμπληρωθεί από όλους μας) σταματάμε να αγοράζουμε σκουπίδια, προσανατολιζόμαστε προς την δραστική μείωση της παραγωγής, προς τον μερικό έλεγχοι της παραγωγής μέσω του μερικού ελέγχου της κατανάλωσης,

από όλες και όλους στάση αγοράς (μποϊκοτάζ): σταματάμε να αγοράζουμε ευρωπαϊκά προϊόντα, από ευρωπαϊκά καταστήματα,

(πάνω σε αυτό το ζήτημα οι ψοφοδεείς μαρξιστές και τα ψοφίμια της ιστορικής Αριστεράς ας ρίξουν μια ματιά στις σελίδες 58-61 της Εισαγωγής των Grundrisse (der Kritik der politischen oekonomie) του Κ. Μαρξ και θα διαβάσουν, μεταξύ των άλλων, τα παρακάτω: . . . η κατανάλωση δημιουργεί την ανάγκη για νέα (υπογρ. του Μαρξ) παραγωγή, δημιουργεί λοιπόν το ιδεατό, εσωτερικά κινητήριο λόγο της παραγωγής, που είναι προϋπόθεση της τελευταίας. Η κατανάλωση δημιουργεί το κίνητρο της παραγωγής, δημιουργεί επίσης το αντικείμενο που δρα στην παραγωγή σαν καθοριστικό του σκοπού της. Αν είναι ξεκάθαρο πως η παραγωγή προσφέρει εξωτερικά το αντικείμενο της κατανάλωσης, τότε είναι άρα εξίσου ξεκάθαρο πως η κατανάλωση τοποθετεί ιδεατά το αντικείμενο της παραγωγής, σαν εσωτερικό όραμα, σαν ανάγκη, σαν κίνητρο, και σαν σκοπό. Δημιουργεί τα αντικείμενα της παραγωγής με υποκειμενική ακόμα μορφή. Χωρίς ανάγκη δεν υπάρχει παραγωγή. Αλλά η κατανάλωση αναπαράγει την ανάγκη.)

εμείς χρειαζόμαστε χώρους για να ζήσουμε κι εσείς τους έχετε μετατρέψει σε μαντριά, στρατώνες, φυλακές, γι αυτό,

απελευθερώνουμε τους κοινόχρηστους και κοινόκτητους χώρους (τις πλατείες, τους δρόμους, τα σχολεία, τους σταθμούς, τα λιμάνια, κλπ) και τους κάνουμε χώρους ζωής, χορού, παιχνιδιού, ανταλλαγής απόψεων, μάθησης,γνωριμίας, συζήτησης, έρωτα, δημιουργίας,

καταργούμε την κρατική υποχρεωτική εκπαίδευση, τους βαθμούς, τις εξετάσεις, και κάνουμε το σχολείο χώρο ζωής και ελεύθερης μάθησης,