λειψυδρία: είναι αναπόφευκτη η εγκατάλειψη της Αθήνας (της Αττικής) μέσα σε λίγες μέρες;

φίλες και φίλοι, καλή σας μέρα

ΘΑ χωριστούμε σε δύο παρατάξεις, σε δύο στρατόπεδα, και θα συγκρουστούμε, θα ασκήσουμε την τέχνη της σύγκρουσης. Η μία παράταξη θα υποστηρίξει, υποστηρίζει ήδη, ότι η υδροδότηση της Αθήνας, του Πειραιά, όλης της Αττικής τώρα πια, η υδροδότηση των πέντε εκατομμυρίων κατοίκων της, και των τουριστών και επισκεπτών της, είναι απολύτως εξασφαλισμένη, ότι δεν υπάρχει κανένα απολύτως ενδεχόμενο αστοχίας του συστήματος, ότι η πιθανότητα εγκατάλειψης της Αττικής από τους κατοίκους της είναι παντελώς αμελητέα, μηδαμινή και ανυπόστατη. Ό,τι και να γίνει, θα βρεθούν οπωσδήποτε τρόποι να εξασφαλιστούν οι αναγκαίες ποσότητες πόσιμου νερού. Η άλλη παράταξη, στην οποία εντάσσομαι κι εγώ, υποστηρίζει ότι στο άμεσο προσεχές μέλλον, εννοώ την προσεχή εικοσαετία, η Αττική θα ξεμείνει από νερό και ότι οι κάτοικοί της θα αναγκαστούν να την εγκαταλείψουν –  εάν θέλουν να ζήσουν. Όσοι και όσες θα θελήσουν να πεθάνουν, δεν θα φύγουν. Με την προϋπόθεση βέβαια ότι η κλιματική κρίση θα επιδεινωθεί – αδιάφορο εάν είναι ανθρωπογενής ή φυσιολογική. Και είναι βέβαιο ότι θα επιδεινωθεί, ότι δηλαδή θα βρέχει και θα χιονίζει λιγότερο. Θα καταναλώνουμε περισσότερο νερό από όσο συρρέει στους ταμιευτήρες του Μόρνου και του Εύηνου. Και μια μέρα από τις βρύσες δεν θα τρέχει νερό! Σταγόνα!

Continue reading →

Πούτιν προς Τραμπ: θέλεις να νικήσουμε εμείς οι δύο και να τελειώσει ο πόλεμος μέχρι τον Οκτώβρη;

φίλες και φίλοι, καλή σας μέρα

ΠΑΡΑΘΕΤΩ τα πρακτικά της συζήτησης  που θα γίνει σε λίγες ώρες μεταξύ του Ντόναλντ Τραμπ, προέδρου των ΗΠΑ, και του Βλαντιμίρ Πούτιν, προέδρου της Ρωσίας.

ΤΡΑΜΠ. Καλώς το φιλαράκι μου το καλό. Βολεύτηκες;

ΠΟΥΤΙΝ. Ναι, μπρο, όλα φίνα. Γαμάς;

ΤΡΑΜΠ. Δε μ΄αφήνουν τα μουνόπανα! Ό,τι γάμησες, γάμησες, μου λένε. Ή γαμάς και τα τινάζεις, τα παίζει η καρδιά σου, ή δε γαμάς και ζεις και αλλιώς άλλους γαμείς. Οι πιτσιρίκες;

ΠΟΥΤΙΝ. Καλές είναι, Ντόναλντι,  αλλά η μια είναι μεγάλη.

ΤΡΑΜΠ. Τι μεγάλη,  ρε μαλάκα. Δεκαεννιά είναι, πόσο πιο μικρή! Βαλτός είσαι, θες να με χώσεις μέσα; Τέλος πάντων. Λοιπόν, μπρο, μίλησα με τους δικούς μου, άλλοι είναι μέσα, άλλοι το σκέφτονται. Έχουν πρόβλημα με αυτούς τους μαλάκες εκεί πέρα.

ΠΟΥΤΙΝ. Ντόναλντ, δεν μπορείς να φανταστείς πόσο χαίρομαι που βρήκα έναν άνθρωπο να συννενοηθώ.  Αγάπη, πόλεμος είναι και θα τελειώσει. Μα σήμερα μα αύριο, θα τελειώσει. Κάποιος θα νικήσει κα κάποιος θα χάσει, τι να κάνουμε τώρα δηλαδή; Ή θα χάσετε όλοι μαζί, κι εσείς και τα μαλακιστήρια ή θα χάσουν μόνο αυτοί. Δε γίνεται αλλιώς, δε γίνεται. Κάποιος  πρέπει να χάσει. Κάποιος, κάποιοι πρέπει να νικήσουν. Πρέπει!

ΤΡΑΜΠ. Τι μου τα λες αυτά,  ρε μπρο, τα ξέρω. Είναι μερικοί όμως που έχουν χώσει πολλά  λεφτά στα σιδεράδικα εκεί {σ.σ. εννοεί τις πολεμικές ευρωπαϊκές βιομηχανίες} και τα κονομάνε τρελά, με τα δύο την αρμέγουν την αγελάδα, της πίνουν το αίμα με το μπουρί της σόμπας. Από τον λαιμό, Βλαντιμίρ, από τη μεγάλη φλέβα! Και περιμένουν να βγάλουν ακόμα πιο πολλά. Αυτοί τσινάνε, αγάπη! Και οι δικοί μου εδώ πέρα τσινάνε.

Continue reading →

η επιθυμία της κατασκευής, κατοχής και χρήσης της ατομικής βόμβας στην Ιλιάδα και την Παλαιά Διαθήκη

φίλες και φίλοι, καλή σας μέρα

ΔΕΝ νομίζω να υπάρχουν άνθρωποι που να μην χαρακτηρίζουν επίτευγμα την κατασκευή της ατομικής βόμβας. Εάν δεν είναι επίτευγμα, τι είναι;  Εκτός εάν ακυρώσουμε τον ορισμό του επιτεύγματος και τον πετάξουμε στα σκουπίδια. Επίτευγμα είναι κάτι το σημαντικό που πετυχαίνει, κατορθώνει ή πραγματοποιεί κάποιος  ή κάποιοι. Η κατασκευή της ατομικής βόμβας ήταν η υλοποίηση μιας στρατηγικής επιδίωξης, η  πραγματοποίηση ενός σχεδίου, το οποίο πήγασε από την επιθυμία κατοχής και χρήσης ενός βλήματος τεράστιας καταστροφικότητας και εξοντωτικότητας. Να μπορείς μέσα σε πολύ λίγο χρόνο να καταστρέφεις ολοσχερώς μια μεγάλη πόλη και να εξοντώνεις όλους τους κατοίκους της με ένα μόνο βλήμα. ‘Ετσι, η ατομική βόμβα ήταν η κορύφωση της διαδικασίας συνεχούς αύξησης της καταστροφικής και εξοντωτικής αποτελεσματικότητας, αποδοτικότητας, παραγωγικότητας. Είναι ένας ιδιαίτερος τρόπος καταστροφής και εξόντωσης διότι συνδυάζει αδιάσπαστα την καταστροφή και την εξόντωση.

Continue reading →

έρωτας: κοινωνική αντικοινωνικότητα ή αντικοινωνική κοινωνικότητα;

“εγώ κι εσύ, εσύ κι εγώ, μόνοι πάνω στη γη, μόνοι πάνω στη γη”

(στίχος από έντεχνο τραγούδι – Βαγγέλης Γερμανός)

φίλες και φίλοι, καλή σας μέρα

ΑΝ δεν κάνω λάθος, και νομίζω ότι δεν κάνω, μόνο οι άνθρωποι ερωτεύονται, κανένα άλλο ζώο. Ένα ζευγάρωμα που διαρκεί καθ΄ όλη τη διάρκεια της ζωής δεν είναι έρωτας –  τα περιστέρια δεν είναι μια ζωή μαζί επειδή είναι ερωτευμένα, ο έρωτας έχει μικρή χρονική διάρκεια. Ούτε η μονογαμία έχει κάποια σχέση με τον έρωτα. Είναι ένα ακόμα ιδιαίτερο χαρακτηριστικό γνώρισμα του ανθρώπου, ένα από τα πολλά. Η διαπίστωση ότι μόνο οι άνθρωποι ερωτεύονται, μας ωθεί να αναρωτηθούμε εάν ερωτεύονταν και τα προηγούμενα είδη: ερωτεύονταν οι homines erecti, οι homines habiles, τα είδη που προηγήθηκαν αυτών; Δεν το γνωρίζουμε και δεν υπάρχει τρόπος για να το μάθουμε.  Ας κάνουμε όμως μια απόπειρα, ποιος ξέρει, κάτι μπορεί να σκεφτούμε και να μάθουμε. Θα προτείνω μια θεωρία, μια υπόθεση δηλαδή, για να τη σκεφτούμε, να την ελέγξουμε.

ΠΡΟΤΕΙΝΩ να εξετάσουμε τα ιδιαίτερα χαρακτηριστικά αυτής της ανθρώπινης συμπεριφοράς. Η οποία είναι πολύ παράξενη! Γιατί; Γιατί είναι μια σύνθεση αντιθετικών και αντιφατικών στοιχείων, τα οποία δεν είναι δυνατόν να αρθούν μέσω της σύνθεσης. Το πρώτο χαρακτηριστικό είναι η μικρή του διάρκεια –  δεν ξεπερνά ποτέ τους δεκαοχτώ μήνες, το πολύ. Μετά, κι αυτό είναι το δεύτερο χαρακτηριστικό, ή χάνεται τελείως ή μετεξελίσσεται σε κάτι άλλο –  σε αγάπη, φιλία, οικογένεια και γέννηση παιδιών. Υπάρχουν όμως κι άλλα ενδεχόμενα: ο φόνος ή το φάγωμα του άλλου/της άλλης –  αυτό είναι το τρίτο χαρακτηριστικό. Πριν δυο τρεις δεκαετίες ένας γιαπωνέζος φοιτητής στο Παρίσι είχε σκοτώσει τον έρωτά του, την είχε κομματιάσει, την είχε βάλει στην καταψυξη και την έτρωγε σιγά σιγά. Αν θυμάμαι καλά, βρέθηκε το μισό κορμί της. Γνωρίζουμε γιατί γίνεται ο φόνος ή το φάγωμα: για να μην φύγει ποτέ, για να είναι πάντα μαζί μας!

Continue reading →

όταν θα πεθαίνουμε πριν τα 65, δεν θα υπάρχουν γηρατειά, γέροι και γριές

φίλες και φίλοι, καλή σας μέρα

ΠΡΙΝ καταπιαστώ με το σημερινό θέμα, θα ήθελα να στρέψουμε το βλέμμα μας σε ένα φαινόμενο το οποίο σχετίζεται άμεσα με την προσεχή εξάλειψη των γηρατειών. ΘΑ γνωρίζετε ότι αυξάνεται δραματικά σε όλες τις κοινωνίες της υφηλίου, πολύ περισσότερο στις αναπτυγμένες καπιταλιστικές κοινωνίες,  ο αριθμός των ανθρώπων, και μάλιστα των παιδιών, που πάσχουν από μυωπία. Είναι βέβαιο, βεβαιότατο, ότι η τάση αυτή θα επιταχυνθεί τις προσεχείς δύο, τρεις δεκαετίες, με αποτέλεσμα η πλειονότητα των ανθρώπων να είναι μύωπες –  και πολλοί να τυφλωθούν μερικώς.  Η μυωπία είναι μια σιωπηλή επιδημία: οδεύουμε ολοταχώς προς της τύφλα μας, προς τη συλλογική τυφλαμάρα μας. Η μυωπία ή η μερική τύφλωση, θα είναι ένα από τα χαρακτηριστικά του homo decedens, του ανθρώπου που αποχωρεί. Είναι βέβαιο ότι ο αριθμός αύξησης της εμφάνισης μυωπίας θα επιταχυνθεί  διότι οι συνθήκες που προκαλούν τη μυωπία όχι μόνο παραμένουν αμετάβλητες αλλά και επιδεινώνονται. Με την επιταχυνόμενη αύξηση της επέκτασης της μυωπίας θα επιταχυνθεί και η αύξηση των κερδών της βιομηχανίας της μυωπίας: γυαλιά, φακοί επαφής, υγρά, χειρουργικής επεμβάσεις, κολλύρια και άλλα. Η μυωπία συμφέρει: διαιωνίζει και ενισχύει τον καπιταλισμό, όπως άλλωστε κάθε μορφή καταστροφής ανθρωπίνων οργάνων και ικανοτήτων.  Ο homo decedens θα διαιωνίσει την ακατάπαυστη πρωταρχική συσσώρευση.

Continue reading →

η Σελήνη και ο Αρης είναι τόποι του Τέλειου: εκεί δεν υπάρχει θάνατος – γι’ αυτό θέλετε να μετοικίσετε εκεί!

φίλες και φίλοι, καλή σας μέρα

ΘΑ εξετάσουμε σήμερα τρία ενδεχόμενα που αφορούν όχι μόνο το μέλλον του δυτικού  πολιτισμού και των καπιταλιστικών κοινωνιών του αλλά και το μέλλον του πλανήτη. Θα δούμε δηλαδή αν μας επιτρέπεται ή όχι να αποκλείσουμε τα παρακάτω τρία ενδεχόμενα. Θα ήταν παράλογο να υποστηρίξουμε ότι μια μέρα, δεν ξέρουμε πότε, δεν θα υπάρχει άγρια φύση; Ότι δεν θα υπάρχει χλωρίδα και πανίδα, ούτε στη στεριά ούτε στη θάλασσα,  αλλά μόνο καλλιεργήσιμη γη και εκτρεφόμενα ζώα – θηλαστικά, έντομα, ερπετά και ψάρια; Θα ήταν εξ ίσου παράλογο να εικάσουμε ότι μια μέρα δεν θα υπάρχει καλλιέργεια της γης και εκτροφή ζώων αλλά η τροφή που θα καταναλώνουμε θα είναι συνθετική και θα παράγεται σε μεγάλα χημικά εργοστάσια, σε μεγάλες τροφοβιομηχανίες, όπως παράγονται τα φάρμακα στις μεγάλες φαρμακοβιομηχανίες; Και ένα τρίτο: θα τα καταφέρουμε και θα φύγουμε από αυτόν τον αφιλόξενο, ανάλγητο, ελαττωματικό πλανήτη και να μετακομίσουμε επιτέλους στον φιλόξενο δορυφόρο μας και στον συγκλονιστικό πλανήτη του θεού του πολέμου;

Η κοινωνική και φυσική πραγματικότητα της εποχής μας μάς παρακινεί να διατυπώσουμε καταφατικές απαντήσεις: η τάση της καταστροφής της άγριας φύσης είναι κάτι παραπάνω από σαφής, η παραγωγή συνθετικής τροφής βρίσκεται μεν στα σπάργανα της αλλά η αντικατάσταση της φυτικής και ζωικής τροφής έχει αρχίσει ήδη με την ευρεία κατανάλωση χημικών συμπληρωμάτων τροφής (βιταμίνες, ιχνοστοιχεία) και θα ολοκληρωθεί με την παραγωγή και ζωικής και φυτικής τροφής, ενώ τα σχέδια για την εγκατάσταση κάποιων λίγων, αρχικά,  και τυχερών ανθρώπων στη Σελήνη και στον Άρη προβάλλονται καθημερινά στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης, στα μέσα δηλαδή της διαιώνισης και της ενίσχυσης της απομάκρυνσης και της εγώτητας. Αναμένεται, προσδοκάται ότι σε λίγα χρόνια, στη δεκαετία του 2030,  αυτοί οι λίγοι και οι τυχεροί  θα ζουν στη Σελήνη ή και στον Άρη.

Continue reading →

Κύριε Νανόπουλε, ο θάνατος δεν είναι πρόβλημα, εσύ είσαι πρόβλημα

φίλες και φίλοι, καλή σας μέρα

ΜΕ κριτήριο το εάν ο θάνατος είναι πρόβλημα ή δεν είναι, ο πληθυσμός των δυτικών καπιταλιστικών  κοινωνιών τείνει να χωριστεί σε δύο μεγάλες κατηγορίες: σε αυτήν που φρονεί, που υποστηρίζει ότι ο θάνατος είναι πρόβλημα, ίσως να είναι και το σοβαρότερο σκέφτονται πολλοί, άρα, πρέπει να επιλυθεί,  και μπορεί να επιλυθεί, και σε αυτήν που φρονεί όχι μόνο  ότι ο θάνατος δεν είναι πρόβλημα αλλά και ότι όσοι και όσες θεωρούν ότι ο θάνατος είναι πρόβλημα αυταπατώνται και δεν πρόκειται ποτέ των ποτών να το επιλύσουν και να γίνουν αθάνατοι. Πρόκειται για πολύ σημαντικό και σοβαρό ζήτημα. Όσοι θεωρούν πρόβλημα τον θάνατο, θεωρούν επίσης πρόβλημα και το γήρας και τον πόνο και την ασθένεια –  και όλα αυτά τα προβλήματα πρέπει να επιλυθούν και θα επιλυθούν χάριν της επιστήμης και της τεχνολογίας. Φρονούν ακόμα ότι ο άνθρωπος θα μετακομίσει στη Σελήνη και στον Άρη, προς το παρόν, με λίγα λόγια, ό,τι πρόβλημα και να υπάρξει, η επιστήμη και η τεχνολογία θα τα επιλύσει. Οι γυναίκες δεν θα γεννάνε πια και δεν θα ταλαιπωρούνται και δεν θα χρειάζεται να κάνουν αιδοιοπλαστική μετά τη γέννα για να ξαναγίνουν και πάλι στενομούνες, και πολλή  τροφή, παρασκευασμένη στα εργαστήρια,  θα έχουμε, και, μέχρι να γίνει εφικτή η αθανασία, σε μερικές δεκαετίες, θα αναστρέψουμε το γήρας και θα ζούμε μέχρι τα εκατόν είκοσι, και βάλε, μια καλή ζωή, δηλαδή, θα μπορούμε να γαμάμε και στα εκατόν τριάντα! Κατά συνέπεια, θα πρέπει η διάκριση του δυτικού πληθυσμού σε δύο κατηγορίες πρέπει να γίνει με άλλο κριτήριο: οι μεν θα είναι λάτρεις της επιστήμης και της τεχνολογίας, πιστοί της νέας αυτής θρησκείας, οι δε θα είναι άπιστοι, που θα υποστηρίζουν ότι η λατρεία της επιστήμης και της τεχνολογίας θα επιφέρει τον αυτοαφανισμό των ανθρώπων. Ομολογώ, ευθύς αμέσως ότι είμαι άπιστος, απιστότατος, και θα εκθέσω σήμερα τις σκέψεις μου και τα επιχειρήματά μου σχετικά με το γιατί οδεύουμε προς ολοσχερή αυτοκαταστροφική αυτοκτονία –  ή αυτοκτονική αυτοκαταστροφή. Θα κάνω όμως δύο παρεκβάσεις –  για να εμπλουτίσουμε τη σκέψη μας και τα επιχειρήματά μας και να προετοιμάσω το έδαφος για το κυρίως θέμα. Από δω και πέρα θα τα λέμε κάθε Σάββατο ή Κυριακή.

Continue reading →

η συγκρότηση της προανθρώπινης κοινωνίας

φίλες και φίλοι, καλή σας μέρα

ΕΑΝ  η κοινωνία προϋπήρχε του ανθρώπου, του homo sapiens, τότε ο άνθρωπος είναι δημιούργημα της προανθρώπινης κοινωνίας. Μέσα στα πλαίσια της προανθρώπινης κοινωνίας ο προάνθρωπος έγινε άνθρωπος. Πώς όμως ο προάνθρωπος έγινε άνθρωπος, ποιο ήταν, με άλλα λόγια, το sui generis, το διαφοροποιό γνώρισμα του ανθρώπου; Η γλώσσα, η λεκτική επικοινωνία –  αυτή είναι η γνώμη μου. Ο προάνθρωπος επικοινωνούσε και σκεφτόταν, ασφαλώς, αλλά δεν μιλούσε. Στο σημείο αυτό θα θέσουμε ένα θεμελιώδες ερώτημα, στο οποίο η απάντηση είναι γνωστή και γενικά αποδεκτή, δεν υπάρχει η παραμικρή αμφιβολία από κανέναν και καμμία: θα μιλούσε ο προάνθρωπος εάν δεν περπατούσε όρθιος, εάν δεν είχε αποκτήσει τη δίποδη βάδιση; Όχι, κατά κανένα τρόπο! Διότι η δίποδη βάδιση, η όρθια στάση επέφερε τις αλλαγές εκείνες (φωνητικά όργανα) που μας επέτρεψαν να παραγάγουμε μια μεγάλη ποικιλία διαφορετικών έναρθρων ήχων, φθόγγων – σύμφωνα και φωνήεντα. Η συσχέτιση ήχου και σημασίας, σημαίνοντος και σημαινομένου, δημιούργησε τις πρώτες λέξεις, ο συνδυασμός και η συνεργασία των λέξεων την πρόταση και ο συνδυασμός των προτάσεων το κείμενο, την έκφραση των συναισθημάτων, την ολοκληρωμένη διατύπωση σκέψεων, την εκτόνωση του άγχους, την επιτέλεση –  πιθανόν και άλλα.

Continue reading →

πώς επιβάλλεται μεταξύ μας η κυριαρχική σχέση

φίλες και φίλοι, καλή σας μέρα

ΚΑΤΑ τη διάρκεια του 19ου και 20ού αιώνα μελετήθηκαν από εθνογράφους και ανθρωπολόγους πάνω από 350 τροφοσυλλεκτικές ομάδες σε όλον τον πλανήτη. Ένα από τα κοινά γνωρίσματα που έχουν επισημανθεί είναι η ευαισθησία των μελών αυτών των κοινωνιών στην κυριαρχική σχέση, η ικανότητά τους να την εντοπίζουν εν τω γεννάσθαι και η διαρκή ετοιμότητά τους να την αποτρέπουν –  με τρόπους που αρχίζουν από την αδιαφορία και τον χλευασμό και φτάνουν μέχρι την απομάκρυνση από την ομάδα και τον φόνο. Οι περισσότεροι φόνοι σε αυτές της κοινωνίας γίνονταν για λόγους αυτοπροστασίας και αυτοάμυνους έναντι κάποιων αμετατανόητων που επιμένουν να επιβάλουν τη θέλησή τους.  “Δεν θέλω να είμαι δούλος σου, δεν θέλω να είσαι δούλος μου”: αυτή ήταν η κομβική στάση και συμπεριφορά των τροφοσυλλεκτών, ανδρών και γυναικών. Με αυτήν την αξία μεγάλωναν και συμβίωναν, με αυτή την αξιοπρέπεια και υπερηφάνεια δεσμεύονταν και συνεργάζονταν.  Ο δουλοπρεπής θεωρούνταν καταφρονητέος, όπως και αυτός που ήθελε να διατάζει για να γίνεται το δικό του. Η κυριαρχική σχέση όμως δεν επιβάλλεται μόνο με διαταγές, κατά κύριο λόγο επιβάλλεται με άλλους τρόπους, με τρόπους που δεν κινούν υποψίες και θεωρούνται αθώες. Αυτές όμως είναι οι πιο ύπουλες και οι επικίνδυνες.

Continue reading →